Thinking about something..

Zero keek de man woedend aan en hoorde dan wat. Hij keek meteen naar Kenshin en balde zijn vuisten kort. Hij liet zijn wapen zakken en keek naar de grond. De leider gaf hem een harde klap tegen zijn neus. Hij greep ernaar en toen werd hij op de grond gegooid. Zero was niet echt gelukkig nu. Hij keek kwaad naar de jongen die Kenshin vast had en balde zijn vuisten. Woede nam bezit van hem,uets wat niet goed was. Hij stond op en liep met een grote snelheid op de jongen af en knalde hem dan door zijn hoofd. Hij duwde hem weg van Kenshin die hij nu in zijn armen hield en keek dan de andere aan. Hij richte zijn wapen op hun en vuurde enkele kogels af,de wapens vielen op de grond en de lichamen vielen ook. Zero zakte door zijn benen en keek naar de wonden. Hij zuchte even en sloot zijn ogen. "Sorry,dit had niet mogen gebeuren"zei hij tegen hem. Hij keek naar de wonde en dacht na of Kenshin beet hem,of hij zou kunnen sterven aan de wonde. Er nu zat nu zilver in zijn lichaam,en dat was niet goed. Opeens hoorde hij wat en keek op,hij zag een dolk op hem afkomen maar hield die tegen door hem vast te grijpen. De man keek hem angstig aan en rende dan weg.

Kenshin zijn ogen vielen uiteindelijk dicht en hij voelde nog maar half hoe hij in de armen van Zero terecht kwam. Hij opende zijn ogen dan ook half toen Zero door zijn knieén zakte en hij keek hem met een licht glimlachje aan. ''Blijkbaar was het toch niet zo'n goed idee van me geweest om kwaad te worden..'' Zei Kenshin zacht en hij legde zijn hoofd langzaam aan tegen Zero aan. Zijn handen lagen dan ook op de wond in zijn maag. De wond in zijn borst bloedde nu ookal hevig en Kenshin voelde het branden. Hij kneep zijn ogen dan ook weer dicht en hij slikte een keer. Hij legde een hand dan tegen Zero zijn borst en hij greep daar zijn shirt vast. ''Waarom hebben sommige mensen toch zo'n probleem met mensen die op hun eigen geslacht vallen?'' Vroeg Kenshin zacht en met een zucht aan hem en hij voelde een smaak van bloed zijn mond binnen dringen

Zero keek naar Kenshin en liet zijn hoofd hangen. "Weet ik niet"zei hij tegen hem. Hij keek naar de wonde en zuchte even. Hij klemde zich om hem heen en liet hem niet meer los. Hij deed zijn jas uit en keek hem even aan,hij drukte de vest op de wonde op zijn borst en streek zacht over zijn wang. "Kenshin,bijt me"zei hij zacht tegen hem en keek hem diep in zijn ogen aan. Anders heelde zijn wonde niet,en lag hij hier over enkele momenten dood,en dat zou Zero niet aankunnen.

Kenshin zuchtte eens diep en hij sloot dan voor kort zijn ogen. ''De wereld der mensen kan zo wreed zijn.'' Zei hij droog en hij voelde dan hoe Zero zich om hem heen klemde. Hij opende zijn ogen en hij keek Zero weer aan. Plots hoorde hij de woorden van Zero en zijn ogen werden dan ook groot. Die woorden had hij nou net niet willen horen. ''Ik jou bijten?'' Vroeg hij vol ongeloof. ''Mooi niet, ik ga jou echt niet bijten.'' Protesteerde Kenshin dan en hij slikte een keer. Hij richtte zijn blik even op de hals van Zero en deze was nu wel heel erg zichtbaar door dat hij zijn vest had uit gedaan. Kenshin wende zijn blik dan ook snel af en hij slikte weer een keer. Door het bloed verlies wat hij kreeg door de wonden begon hij weer honger te krijgen.

"Kenshin bij me,anders haal je het niet,doe het"zei hij tegen hem en zijn greep om izjn schouder verstevigde met de minuut. Zero's uitdrukking sprak al genoeg. "Bijt me,ik laat je wel stoppen op tijd"zei hij zacht tegen hem en drukte hem zacht tegen zich aan.


(sorry echt inspiloos)

Kenshin slikte weer een keer aangezien de smaak van bloed in zijn mond erger werd. Hij kneep zijn ogen dan ook even dicht toen hij Zero zijn eerste woorden hoorde. ''Ik kan het niet..'' Zei hij zacht en hij schudde lichtjes zijn hoofd. Naja eigenlijk kon hij het wel want de honger had hij nu wel maar hij wilde het niet. Kenshin opende dan zijn ogen weer toen hij de volgende woorden hoorde van Zero en hij werd dichter tegen Zero gedrukt. Hij kwam dan ook met zijn gezicht bij de hals van Zero en zijn ogen werden groot. Hij voelde dan hoe zijn tanden wat langer werden en nog voor dat hij het door had had hij zijn tanden in Zero gezet. Hij sloeg zijn armen dan ook helemaal om Zero heen en hij dronk wat bloed. Zijn wonden begonnen onder tussen langzaam aan te helen.

Zero voelde zijn tanden al snel in zijn nek en hij voelde hoe het bloed uit hem werd gezogen. Maar toch liet hij hem begaan,als het hem te veel werd dan liet hij het wel merken aan hem,het belangrijkste was nu dat Kenshin zou helen. Hij klampte zijn hand om Kenshin's hemd,zodra die moest greep verslappen wist hij dat hij niet al te veel kracht meer in zich had.

Kenshin dronk net zolang door tot dat zijn wonden geheeld waren en uiteindelijk was dat dan ook gebeurd. Hij haalde zijn tanden uit zijn hals vandaan en hij sloot zijn ogen. Hij legde zijn voorhoofd tegen een schouder van Zero en hij zuchtte diep. "Dankje Zero..'' Zei hij zacht tegen hem. ''Je betekend echt veel voor me..'' Vervolgde hij daarna op nog steeds zo'n zachtte toon. Hij hield zijn armen dan ook nog gewoon om Zero heen.

Toen hij de tanden niet meer in zijn voelde wist hij dat het voorbij was. "Maakt niet uit,je leven is me veel te dierbaar"zei hij tegen hem en streek zacht over zijn rug. Zijn greep verzwakte dan ook om zijn rug en zijn hand lag er dan nu ook weer ontspannen op. Met zijn andere hand streek hij over zijn hoofd en gaf hem een zachte kus op zijn voorhoofd.

(moet gaan )

(ahw jammer. )

Kenshin luisterde naar zijn stem en hij glimlachtte even om zijn woorden. ''Ik wil je echt nooit meer kwijt Zero, je bent alles voor me nu. En ik zou niet zonder je kunnen leven.'' Sprak Kenshin rustig maar zacht tegen hem. Hij genoot van de streek over zijn rug en over zijn hoofd en hij glimlachtte even toen hij een kus op zijn voorhoofd kreeg. Hij keek Zero dan aan en hij drukte zachtjes een kusje op zijn lippen.

Zero keek hem aan en glimlachte zachtjes. Toen hij het kusje op zijn lippen kreeg wist hij dat dit voor eeuwig was. Dan streek hij zachtjes over zijn wang en drukte hem een kus op zijn lippen. Dan liet hij hem los en keek even naar de lucht boven hem die grijs werd. Een regenbui was op komst dat was zeker. Maar eigenlijk boeide dat hem niet echt zoveel meer,hij was bij degene die hij lief had.

De streek op zijn wang deed hem weer even glimlachen en hij sloeg zijn armen om de hals van Zero heen. Hij sloot zijn ogen dan even toen Zero hem een kus gaf en hij ging wat dichter tegen hem aan zitten. Hij volgde dan de blik van Zero en hij merkte dan ook de donkere lucht. ''Volgensmij komt er slecht weer aan..'' Zei Kenshin zacht en met een diepe zucht en hij richtte zijn blik weer even op Zero. Ach het maakte hem eigenlijk niet uit waar hij was, als hij maar bij Zero was.

"Inderdaad,maar ach wat,van een beetje regen sterf je niet hoor"zei hij tegen hem. Toen hij dichter tegen hem aan kwam zitten versterkte zijn grip om hem en glimlachte hij even. Hij legde zijn hoofd tegen Kenshin's schouder aan en sloot zijn ogen dan. Een warm gevoel sloot zich om hem heen en dat liet hij niet meer los.

''Hm ja dat is waar..'' Antwoorde Kenshin en hij grinnikte even. Kenshin voelde dan ook hoe de grip verstevigde van Zero en hij drukte een kusje in zijn hals. Hij zag dan hoe Zero zijn hoofd tegen zijn schouder legde en hij glimlachtte even lichtjes. ''Wat ben je toch een schatje.'' Fluisterde Kenshin in zijn oor en hij glimlachtte dan ook even.

Zro grijnsde even en sloot zijn ogen dan voor een lange tijd. Beelden van zijn familie,die werd vermoord schoten voor zijn ogen,een rilling schoot over zijn rug. Altijd kwamen die beelden weer op,en elke keer kwamen er meer en meer herinneringen boven sinds toen. Hij opende zijn ogen en liet hem los. "Ik ga even jagen"zei hij wat afwezig tegen hem. Hij drukte hem een kus op zijn lippen en stond dan ook op. Hier ging zijn wapens halen en verzamelen en dan verdween hij.

Kenshin zuchtte eens diep bij het horen van zijn woorden. ''Oke dan..'' Antwoorde hij met een flauwe glimlach. Hij wou eigenlijk niet dat Zero weg ging maar hij kon hem moeilijk dwingen om hier te blijven. Hij stond dan op en hij keek Zero na. Hij liep daarna zelf ook weg, waar heen wist hij nog niet echt. Maar hij zou wel zien waar hij uit kwam.