Rustig wandelen.....

Zelman hoorde haar woorden en hij grinnikte even kort. Hij pakte dan ook weer een sigaret uit het doosje dat in een van zijn broek zakken zat en hij deed de sigaret vervolgens rustig in zijn mond. Hij liet een vlammetje langs de sigaret gaan en deze was gelijk aan. Zelman nam de sigaret dan ook vast en nam er een trekje van waarna hij de rook rustig uit blies en zijn blik weer op Tsunade richtte. ''Ik zie het leven heel gemakkelijk in, en ik zal ook nooit somber zijn want in de steek worden gelaten door vrienden of wat dan ook hoef ik niet bang voor te zijn.'' zei hij rustig en hij richtte zijn blik dan ook weer even op de rivier.

Tsunade ging weer recht zitten en keek een beetje verveeld naar het water. Ze keek om naar Zelman en zag hoe die een sigaret op stook en ze snoof. Ze keek weer rustig voor haar en ze geeuwde en ze pluktte wat aan haar haar. Ze keek weer naar Zelman en luisterdde naar wat hij zei en ze zuchtte eens diep. "ik heb nooit vrienden en familie gehad" ze glimlachtte lichtjes en ze keek weer naar het water.

Zelman luisterde naar haar woorden en hij keek voor kort vanuit zijn ooghoeken naar haar. Hij richtte zijn blik daarna weer op de rivier nadat ze uit gesproken was. Het verbaasde hem eerlijk gezegt dat ze geen vrienden had. Ze was namelijk wel zo'n meisje die best hopen vrienden kon hebben en ook zat leuke jongens die achter haar aan konden zitten. ''Ik heb wel famillie, geen broers of zussen maar wel twee rijke ouders. Als ik ze om iets vraag dan geven ze dat gewoon, maar ik zoek geen contact meer met ze. En ze hebben niet eens wat ergs gedaan maarja.'' zei hij rustig. Hij mocht van geluk spreken dat hij nog ouders had, maar van hem had dat allemaal niet gehoeven.

Tsunade keek rustig naar Zelman en ze geeuwde even. Ze deed haar haar achter haar oor en keek naar de stromende rivier. Ze zag een vis eruit springen en weer terug in het water komen. Ze graaide in haar zak en haaldde er een nieuwe lolly uit en ze frutte het papiertje er weer af en douwde het in haar rokzak. Ze deed de lolly in haar mond en haaldde hem er weer uit. "dan heb je wel geluk, ik heb geen ouders meer die zijn vermoord door vampieren en ik heb ze trouwens nooit gekent" zei ze rustig. "en ik ben op gevoed door vampieren en heb nooit broers en/of zussen gehad" zei ze er nog achteraan. En ze keek weer rustig voor haar.

Zelman hoorde haar woorden en hij keek voor kort verbaasd maar richtte zijn blik daarna weer rustig op de rivier. ''Bizonder.. Dat verklaart wel waarom je geen angst hebt voor vampieren..'' zei hij droog en hij snoof dan ook eens. ''Trouwens als jij liever ouders wilt zullen we dan ruilen?'' zei Zelman droog tegen haar en hij grijnsde dan ook even lichtjes. Een leven zonder ouders leek hem wel makkelijk. Hij was toch immers al achttien dus voor zichzelf zorgen kon hij wel, en deed hij immers al eigenlijk. Hij had een prima huis waarvan je ook niet zou zeggen dat zoiets van zo'n jonge jongen was.

Tsunade stoptte de lolly weer in haar mond en ging op haar rug liggen en met haar handen onder haar hoofd als ondersteuning. Haar ene been hing ze over haar andere been heen en ze keek naar de lucht. "ik ben wel gewend geen ouders te hebben dus nee dankje hou ze zelf maar" zei ze rustig. Ze keek hem aan en ze geeuwde even en ze haaldde de lolly weer uit haar mond en deed hem er weer in. Ze keek naar de blauwe lucht en ging er even naar staren.

Zelman ging ook weer liggen en hij hoorde haar woorden. Hij legde een hand onder zijn hoofd en met de andere nam hij zijn sigaret vast. ''hmm jammer..'' zei hij rustig en hij keek dan ook voor kort naar haar. Hij keek daarna naar de lucht, het was een erg heldere lucht en er waren maar enkele kleine wolkjes waar totaal geen figuren in waren te zien. Hij sloot zijn ogen dan ook weer en luisterde naar de geluiden omzich heen. Het was eigenlijk best vaag om zo lang bij een mens in de buurt te zijn, maar hij had geen ook geen honger dus had hij er veel minder moeite mee.

Tsunade lag rustig in het gras en zuchtte even en ze sloot rustig haar ogen. Ze luisterde naar het stromende water en ze opende haar ogen en keek naar de lucht. Ze zag niet veel wolken maar dat was wel jammer want ze vond het altijd grappig om er figuurtjes in te zoeken en ze ging rechtop zitten. Ze zette haar hand in het gras en ze voeldde opeens een beet. "auw" en ze keek naar haar vingertopje waar een klein beetje bloed uit kwam. Ze keek naast haar waar ze haar hand had gezet maar ze zag niks en ze trok een vaag gezicht.

Zelman ging rustig recht zitten toen hij Tsunade auw hoorde zeggen en hij volgde haar blik naar haar vingertopje. Hij zuchtte eens diep en hij voelde ineens hoe zijn vampier tanden iets langer werden. Zelman snoof een keer. Blijkbaar begon de honger weer omhoog te komen. ''Hoe kom je daar nou weer aan?'' vroeg hij en grijnsde even lichtjes. Hij rook dan ook lichtjes de geur maar hij probeerde er niet teveel aan te denken. Hij was dan ook wel een vampier die zich erg lang zonder bloed kon redden, maar het punt was dat hij deze morgen nog bloed had gehad.

Tsunade keek nog een keer naar de plek waar haar vingertop was open gegaan maar ze kon niks vinden en dat was wel heel vaag. Ze keek naar haar vingertop en zuchtte verveeld en zoog snel het bloed weg en als er gif in zat was het nu ook weg. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar Zelman en zag hem kijken en grijnsde. Ze hoordde wat ie vroeg "eu... weet ik niet maar het is niks ergs ofzo" zei ze rustig en ze zette haar hand snel weer terug in het gras en ze ging tegen de boom aan zitten. Ze keek nog even naar Zelman en keek maar weer naar de rivier. Ze wou Zelman niet hongerig maken of wat dan ook dat was namelijk niet haar bedoeling.