Op zoek naar een prooi...

Een meisje met rood haar en gen ogen liep door de gangen. Ze keek om haar heen en zag geen mensen. Nouja het was ook best laat maar dat boeide haar niet. Ze hoorde wat en bleef even tegen de muur staan. Ze hoorde twee mannen en keek even. Ze zweeg en bleef staan. Toen ze voorbij waren keek ze naar de twee en grijnsde even. Ze greep eentje vast en zette meteen haar tanden in zijn nek. Hij schreeuwde het uit en viel dood op de grond. De andere man schrok en rende weg toen hij de politie belde. Milla schrok wel en bleef waar ze was. Toen ze opeens allemaal mannen hoorde rende ze weg. Ze rende wat trappen op en verstopte haar ergens. Ze hoorde de mannen en de deur vloog open. Ze zagen haar zitten en richtten hun wapen op haar. Milla snoof en bleef staan...

Hakuren zat op de mensen etage en en keek op toen er een stroom mannen ergens heen gingen. Hij keek op toen ze ineens tot stilstand stonden en hun wapens op iets richtte. Hij wurmde zich naar voren en zag tot zijn verbazing een vampier staan. Hij zuchtte liep naar haar toe en ging met zijn rug naar haar toe staan. "Waar gaat dit in hemelsnaam over!" zei hij op wat strengere toon. "Kunnen vampieren en mensen niet gewoon in harmonie leven!" schreeuwde hij en keek even naar Milla. Een paar mannen stopte hun wapens weg en draaide zich om en liepen weg.

Milla keek hem aan en snoof even. Ze keek even nijdig naar 2 mannen die er toch nog stonden. "Als je durft schieten dan vermoord ik je" siste ze naar de twee. Ze keek dan naar de jongen. "Ik heb bloed nodig of ik sterf dus nee" zei ze droog en grijnsde even. "Pas maar op of ik zuig jou en die twee leeg" zei ze droog en keek ze aan.

Hakurens blik vertrok bij de woorden die Milla zei. Hij draaide zich schor om. "Als je honger hebt hou ik je niet tegen. Maar mij ga je totaal niet leeg zuigen.." zei hij en liep naar de twee mannen toe. Hij draaide zich om en pakte iets zwarts van onder zijn gewaad vandaan. "Maar je mag het proberen...." zei hij kalm en sloot zijn ogen. Hij liet de twee geweren om zijn vingers draaien. "Geloof me deze kogels wil JIJ zeker niet voelen. Hmm..wat hou ik van de combinatie van knoflook en wijwater.." zei hij en keek haar strak aan. "Tenzij je er voor zorgt dat ik niet genoodzaakt ben om deze te gebruiken zal je geen pijn lijden..." zei hij kalm maar toch serieus.

Milla keek hem aan en snoof. "Oh nee nu ben ik zoo bang" zei ze nep zielig. "Die kogels zijn niet zo erg als zilver dus boeit het me niet" zei ze en grijnsde vals. Haar ogen flitsten kort rood op en ze liep naar de drie toe. Haar scherpe tanden liet ze zien en ze keek naar hun nek. Hmm bloed dacht ze en grijnsde.

Hakuren hoorde haar woorden en grijnsde en rolde met zijn ogen. "Wat je wilt mompelde hij. In een paar snelle bewegingen vielen de ladingen er uit en stopte hij ze terug en haalde hij twee ladingen met zilveren kogels. Hij keek haar aan en grijnsde. Hij rende op haar af en maakte in en zorgde in een schijnbeweging er voor dat hij achter haar stond. Hij drukte het geweer tegen haar achterhoofd. "Je zuigt het bloed van iedereen maar op. Maar die van mij blijft in mijn lichaam.." siste hij nijdig.

Milla zag de kogels en snoof. Ze schrok even en voelde het tegen haar achterhoofd. "Wacht maar" zei ze fel en gaf een stamp naar achteren. Ze stamptte het wapen uit zijn hand en keek naar de mannen. "Mijn eerste prooien" zei ze vals en rende op ze af. Ze duwde eentje tegen de muur en zoog het heerlijke bloed uit zijn lichaam. Ze keek vals naar de andere en kort naar Hakuren.

Hakuren keek op toen hij een trap tegen zijn buik kreeg hij keek nijdig naar haar. Hij zag dat ze de ene man leeg zoog en greep zijn kans. Hij greep het wapen en schoot recht in haar been. Hij keek strak aan en blies het rook van het geweer weg. "Ik zou nu maar ophouden als ik jou was. Ik ben hier niet van gediend..." zei hij kil en keek haar strak aan.

Milla voelde hoe de zilveren kogel door haar been doorboorde en zakte in. Ze spuwde bloed en kneep pijnlijk haar ogen dicht. "Ik kies zelf wat ik doe" snauwde ze en stond vol pijn op. Ze greep de andere man en trok. Ze beet en liet gif door zijn lichaam gaan. De man schreeuwde het uit en even later was hij een vampier. "Dat is makkelijk" zei ze vals en keek dan naar Hakuren. Ze legde haar hand op haar been en snoof.

Hakuren keek naar wat ze deed en bromde geirriteerd. Hij richte het geweer op de man en schoot. Een kogelgat kwam recht door zijn hoofd en was op slag dood. Nu keek hij naar Milla. Hij snoof even en liep haar gewoon voorbij en negeerde haar. "Pech voor jou dat je nu moeilijk achter me aan kan." mompelde hij en liep de deur uit.

Milla snoof. "Pretverpester" zei ze droog en keek naar haar been. Het brandde zo hard. Yafuri had ook een zilveren kogel maar dan in zijn schouder. Ze kon niet geloven dat het zoveel pijn deed. Ze hoorde zijn woorden en stond op. Ze snoof en manktte achter hem. Opeens greep ze hem vast en wilde hem tegen de muur duwen maar ze viel om. "G*dverdomm" vloekte ze kwaad.

Hakuren keek op toen hij bijna tegen de muur werd geduwd. Hij keek haar nijdig aan. Hij schoot op haar recht in haar buik. Hij stopte zijn geweer weg. "Laat dat een les zijn..." mompelde hij en keek daarna richting de gang. "Veel plezier met je zilveren sieraden..." zei hij en grinnikte even waarna hij een stap uit haar richting zette.

Milla voelde hoe haar litteken weer openging. Ze bloedde hevig en begon te hoesten. De twee wonden brandden hard. Ze drukte haar handen op haar buik en kreunde van de pijn. Ze kreeg af en toe geen adem en je zag dat ze heel hard lijdde..

Hakuren zuchtte toen hij haar zo zag lijden. Hij voelde iets van medelijden. "Oh kom op..." mompelde hij. Hij zuchttte en draaide zich om. Hij keek naar haar wond en zuchtte. Hij haalde iets tevoorschijn en smeerde het op de wond. De kogel veranderde ineens. Het werd langzaam een zouterige oplossing. Het zou nu minnder branden maar het zou wel prikken. Hij zuchtte. Daarna keek hij naar de wond. Daarna deed hij er wat verband op dat de wond dichter zou moeten houden. Hij keek haar aan. Hij wierp een doosje pijnstillers neer en draaide zich om. "Succes..." mompelde hij en liep langzaam uit haar richting.

Milla kneep haar ogen dicht en spuwde wat bloed. Ze zette haar hand tegen de muur en stond op. Ze ging tegen de muur staan en had haar ogen gesloten. Ze hoestte nog even en keek dan naar de wonden en heel eevn naar hem. Ze moest dankje zeggen maar ze was nog kwaad. Ze beet op haar lip en zuchtte. "Dankje" zei ze zacht en zweeg.

Hakuren keek om en snoof. "Zit wel goed" mompelde hij en liep verder. Hij zuchtte even. Ze lokte het immers zelf uit. Misschien zou ze nu wel haar lesje hebben geleerd en weten dat je niet ieders bloed op kan zuigen.

Milla zweeg verder en stond op. Ze hield haar hand op der buik en liep langs de andere kant weg. Ze zou nooit iemand vertrouwen met een wapen. Dat had ze deze keer wel geleerd...

Alice wandelde in alle kalmte door de gang, ze had een geweer gehoord en vroeg zich af of een van haar soortgenoten in gevaar was. Ze zag een vampier die ze niet kende. Alice keek rustig naar de vampier. "Gaat het?" Ze rook bloed. Even leek het alsof ze zelfbeheersing zou verliezen maar ze bleef toch kalm. Haar korte haren schudde even toen ze naar de jongeman keek. Ze keek terug naar de vampier. "Hallo ik ben Alice, wie ben jij?" Haar ogen keken vragend in de ogen van Milla.