Runaway...

Yafuri rende door en door. Hij was sneller dan een normaal mens maar de jongens van de groep konden hem makkelijk bij houden. Toch waren ze Yafuri even kwijt geraakt en Yafuri stopte net op tijd toen hij iets van klotsend water hoorde. Hij stopte precies op de rand en hij sprong snel naar achteren. Nog zo iets waar hij zich rot aan kon irriteren, water..
Yafuri zuchtte diep en hij keek naar de lucht die donker begon te worden. Hij keek toen achter zich toen hij ineens geritsel hoorde in de struiken. Hij trok zijn zwaard en zette zijn gehoor op scherp. Hij verwachtte namelijk de groep. Dit keer was hij minder onder trance van die pillen dus was hij slim genoeg om te weten dat hij moest oppassen voor de groep. ''Wie is daar?'' vroeg hij kil en hij gromde dan ook even lichtjes.

Tsunade liep de struiken uit en zag de jongen die ze gevolgd was. Ze kreeg grote ogen toen ze het zwaard zag en ze sliktte. "misschien had ik hem niet moeten volgen" dacht ze. Ze stoptte en keek de jongen aan en keek even om haar heen. Ze zag geen andere mensen alleen de jongen. Ze zuchtte diep "eum.... kan ik misschien helpen" zei ze aarzelend. Ze keek even naar de grond en wou liever niet vechten maar als het moest.

Yafuri stond zuchtend recht toen hij het meisje tevoorschijn zag komen die hij eerder had geprobeerd te pakken. Hij deed zijn zwaard terug in de schede die op zijn rug hing en hij keek kil naar het meisje. Al was zijn blik niet te zien door de schaduw van de capouchon die over zijn ogen te zien was. Hij hoorde toen haar vraag en snoof. ''Ik vang je en jij wilt mij ineens helpen, wat zijn mensen toch rare wezens..'' zei Yafuri emotieloos. Er verscheen dan ook ineens een brede scheve grijns op zijn mond daardoor was een van zijn scherpe hoektanden zichtbaar geworden. Maar het maakte hem niet uit, waarschijnlijk wist het meisje toch al dat hij een vampier was vanwege zijn lenigheid en snelheid.

Tsunade keek naar de jongen en snoof. Ze ging recht staan en rektte zichzelf uit. Ze keek hem droog aan. En ze volgde zijn bewegingen en ze geeuwde. Ze keek even naar de lucht die al pikke donker was en ze keek weer terug naar de jongen. "je hebt me niet gebeten" ze rolde met haar ogen en zag hem grijnzen. "en ja ik weet het je bent een vampier" en ze legde een hand op haar heup. Ze keek even naar zijn zwaard maar keek toen gewoon weer naar de jongen.

''Wat een grote mond voor zo'n bang meisje als jij..'' zei Yafuri tegen haar en hij wou op haar af gaan maar plots hoorde hij weer geritsel. Hij trok zijn capouchon over zijn hoofd en om hem heen verschenen ineens jongens. Deze grijnsde vals en waren duidelijk leden van de groep. ''Je weet wat we willen doen Yafuri, je kan maar beter gewoon mee werken..'' zei een van de jongens grijnsend. Yafuri gromde lichtjes en hij haalde zijn zwaard uit de schede en ging in een vecht houding staan. ''kom me maar halen..'' zei hij droog en de jongens rende tegelijkertijd op hem af.

Tsunade keek naar de jongen en snoof. Ze gooidde haar haar naar achter en geeuwde. Ze zag dat ie aan wou vallen. "kom maar" dacht ze en ze grijnsde breed. En ze ging in vechthouding staan. Plots zag ze jongens verschijnen rond de jongen. Ze keek verbaasd en zag dat ze gingen vechten. Ze grijnsde en rende op een van de jongens af. Voordat hij bij de jongen was trapte ze hem keihard tegen ze hoofd aan en daardoor viel hij in het water.

Yafuri keek even verbaasd toen het meisje een van de jongens bij hem weg trapte. Maar ze moest wel op passen met wie ze aanviel. Dit waren vampieren en niet zomaar mensen die je in een keer kon verslaan. Maar nog voor hij iets tegen haar kon zeggen viel hij een andere jongen aan die op hem af kwam. Hij stak het zwaard in de borst van de jongen en trapte hem toen weg. Vervolgens hoorde hij iemand achter zich en in een snelle omdraai sloeg hij met het mes de jongen door midden. Yafuri snoof dan ook even en hij vocht weer met een andere, hij moest zeker op passen voor het water, want het was ten eerste niet goed voor hem maar hij kon ook nog eens niet zwemmen.

Tsunade zag dat de jongen die in het water was gevallen weer op stond. Ze zag hem op haar af komen rennen en ze stoptte haar hand in haar zak. Toen de jongen bij haar was trok ze haar hand uit haar zak en een vlijmscherp mes sneed de keel door van de jongen. Ze snoof minachtend en hoordde iets achter haar. Een andere jongen wou haar aanvallen van achter maar zij stond nog voor dat hij het merktte achter haar en ze stak het mes via ze rug door zijn hart en hield het zo even vast. Ze trok het mes eruit en grijnsde breed en ze keek even naar haar mes

Yafuri vocht de hele tijd door en hij zag vanuit zijn ooghoeken hoe jongens ook op Tsunade af sprongen. Hij gromde lichtjes en van wat hij nu ging doen kreeg hij waarschijnlijk spijt. Hij sprong voor Tsunade met zijn rug naar haar toe. ''Laat het meisje met rust, ze hoort bij mij maar heeft niets hier mee te maken..'' gromde Yafuri naar de jongens. Hij zag toen vanuit zijn ooghoeken jongens op Tsunade af gaan via de achterkant en Yafuri sprong met een achter waartse salto over Tsunade heen. Hij sloeg met zijn zwaard door die jongens heen en hij keek scherp naar de overigen. ''Jullie zijn geen partij voor mij al denken jullie van wel..'' snauwde Yafuri naar de jongens en hij liet zijn tanden dan ook even waarschuwend aan hen zien. ''Ik weet niet of jullie het vergeten zijn maar ik ben een volbloed vampier..'' vervolgde Yafuri en hij richtte zijn zwaard op het overige kleine groepje. Hij was misschien maar 15 jaar maar hij was ook een echtte vechter en gaf niet snel op.

Tsunade zag de jongens op haar afkomen en stond klaar met haar mes om aan te vallen. Ze keek verbaasd op toen opeens de jongen voor haar sprong en uit viel tegen de jongens. Ze hoordde ook wat ie zei en ze keek nog verbaasder. Ze voelde ook jongens van achter komen en ze draaide zich abrupt om en zag weer de jongen voor haar en zag hoe de jongens door gesneden werden met het zwaard en ze keek naar de overige jongens. Ze grijnsde even breed en rendde op de jongens af. Ze greep nog een mes uit haar zak en rendde kei snel langs de jongens. De messen sneden door hun keel heen en ze stoptte en draaide zich om.

Yafuri keek op naar Tsunade toen ze langs hem rende en het groepje een voor een de keel door sneed. Yafuri grijnsde even lichtjes maar toen ze om keek naar hem keek hij snel weer gewoon emotieloos. Hij zag ineens een jongen op Tsunade af rennen. Waarschijnlijk was dat de laatste die er stiekem even vandoor was gegaan. Yafuri gooide dan ook ineens zijn zwaard op de jongen af toen die vlak achter Tsunade stond. Het zwaard vloog dan ook vlak naast haar hoofd en raakte haar net niet. Het zwaard boorde in het hoofd van de jongen en Yafuri sloot zijn ogen. Hij hield zijn hand op en grijnsde lichtjes. ''Back.'' zei hij kortaf en het zwaard vloog ineens terug naar Yafuri en het handvat van het zwaard kwam precies in zijn hand terecht. Yafuri opende zijn ogen en deed het zwaard terug in de schede op zijn rug. Hij keek toen richting Tsunade en snoof. ''Niet slecht voor een mens.'' zei hij kortaf en hij grijnsde even lichtjes.

Tsunade keek naar de dood bloeddende jongens die op de grond lagen. Ze kon een grijns niet onderdrukken en ze had de andere jongen niet aan zien komen. Ze stoptte haar mesjes weg en voelde opeens iemand achter haar. Maar in een flits kwam het zwaard rakelings langs haar hoofd. Haar ogen werden even groot en ze zag hoe het zwaard terug ging. Ze keek achter haar waar de jongen stond en hij wou naar voren vallen. Ze staptte op zij want ze wou geen dood bloeddend iemand op haar schouder hebben hangen. Ze snoof en keek naar de jongen.

Yafuri zag hoe ze opzij sprong en de jongen neer viel. Hij zag het bloed en grijnsde breed. Hij liep rustig naar haar toe en hij bleef een halve meter van haar stil staan. ''Bang voor een beetje bloed?'' vroeg Yafuri grijnsend en hij pakte het lichaam van de jongen op. Hij ging even met zijn tong over zijn tanden heen. Hij kon zijn honger niet langer meer in bedwang houden en hij zette zijn tanden ineens in de nek van de jongen. Hij dronk een teug bloed en hij liet het lichaam daarna weer vallen. Hij had al zolang niets meer gedronken dus hij had nu echt wel wat moeten hebben. Hij veegde met zijn hand wat bloed van zijn mond weg en hij keek daarna emotieloos naar Tsunade. ''Je mag van geluk spreken dat ik hem nu pak en niet jou..'' zei hij kil.

Tsunade keek naar vies naar de jongen en schudde haar hoofd. Ze deed haar haar in een staart en keek naar de jongen die de andere op paktte en hem leeg dronk. "nee ik wil gewoon geen bloed van een ander op me hebben als je het niet erg vind" zei ze droog. Ze keek hem even emotieloos aan en ze rektte zichzelf uit. Ze keek even om haar heen en ze keek even naar de lucht die nog steeds pikke donker was. Maar er was nog steeds licht door de sterren en de volle maan. Ze bleef even naar boven staren en hoordde wat de jongen zei. Ze keek naar hem en snoof "je moet het is proberen". Ze legde haar armen over elkaar en ze keek hem aan.

Yafuri hoorde haar woorden en grijnsde even lichtjes vals. ''Waarom zei je dat niet eerder, nou heb ik mijn lunch al gehad..'' zei hij op een flauwe toon en hij richtte zijn blik dan ook even op de maan. Hij voelde zich als vampier altijd veel beter bij de maan dan bij die rot zon. ''Wat vind jij? De nacht is toch veel beter dan overdag?'' zei Yafuri droog maar opzich ook wel weer op een lichtte vriendelijke toon. Hij rekte zich dan ook even uit en gaapte. Hij was bestwel moe geworden van al dat gedoe dat hij vandaag had gehad.

Tsunade keek naar de jongen en snoof. En keek even de andere kant op en geeuwde. "grappig hoor" zei ze droog en ze was ook aardig moe. Aangezien mensen om deze tijd slapen en niet vampieren vermoordden. Haar ogen vielen een keer dicht en ze schoten weer open. Ze geeuwde en was echt dood op en ze keek even naar de jongen. "ooo ja als je met een vinger me nek aan raakt heb je een probleem" en ze keek hem aan. Ze viel bijna om van de slaap en ging even op het gras zitten en ze geeuwde weer.

Yafuri keek droog naar haar en haar woorden deden hem niks. ''Ik denk eerder dat jij dan een probleem hebt. Maar denk je wat wil, je onderschat vampieren veel te veel.'' zei Yafuri kil. Hij sloeg zijn armen dan ook over elkaar heen een richtte zijn blik op de lijken. Hij bedacht zich toen dat hij nog niet eens wist hoe ze heette en hij keek vanuit zijn ooghoeken naar haar. ''Wat is je naam eigenlijk?'' vroeg Yafuri rustig aan haar. Al vroeg hij zich af of hij daar wel antwoord op zou krijgen. Maarja al deed ze dat niet dan interesseerde hem dat niet.

Tsunade keek naar de jongen en snoof en haar ogen vielen weer bijna dicht. Ze schoten weer open en ze rektte zich uit. Ze keek naar de jongen en hoordde wat ie zei. Ze werd een beetje pissig want ze onderschatte ze niet. Ze is dan misschien wel een meisje maar ze is ook heel sterk. "ik onderschat ze niet" zei ze droog en ze keek hem aan. Ze stond op en liep naar een boom en ze ging er tegen aan zitten. Ze tildde haar arm op en ze kwam langs een scherp takje. "auw" zei ze droog en ze keek naar het wondje. Ze hoordde daarna zijn vraag en ze keek hem aan. "Tsunade is de naam" zei ze rustig maar vriendelijk. En haar blik ging weer naar het wondje waar nu bloed uit kwam.

Yafuri richtte zijn blik weer op haar en volgde haar met zijn ogen naar de boom. Hij bleef rustig staan en hij hoorde haar toen 'auw' zeggen. Hij zag het wondje en hij richtte zijn blik snel weer op haar gezicht en luisterde naar hoe ze zicht voorstelde. Eigenlijk had hij niet verwacht dat ze zo vriendelijk op hem zou reageren. ''Ik ben Yafuri Chao'' stelde hij zich daarna rustig voor aan haar. Ineens rook hij de geur van bloed, nieuw vers bloed. Hij merkte dan ook dat Tsunade een wondje had en hij slikte even. Hij liep dan richting haar en hij ging tegen de andere kant van de boom aan zitten. Hij keek naar de lucht en probeerde niet al teveel op het wondje te letten.

Tsunade keek naar de jongen en hoordde zijn naam ze glimlachtte lichtjes. En ze keek voor haar uit en ze rektte zich uit en keek naar de hemel. Ze luisterde en hoordde alleen de blaadjes ritselen en ze sloot even haar ogen. Ze opende haar ogen weer en zag dat Yafuri dichterbij kwam en tegen de boom aan ging staan. Ze keek even naar Yafuri en ze keek even naar haar wondje. Ze zoog het bloed op en graaide in haar broekzak op zoek naar een pleister of iets in die richting.

Yafuri keek vanuit zijn ooghoeken even naar haar en hij zag dat ze het bloed van haar wondje opzoog. Yafuri zijn ogen werden even groot en hij kneep ze toen weer dicht. Hij opende ze daarna weer even half en hij keek vanuit zijn ooghoeken weer naar haar. Het leek erop dat ze ergens naar zocht, waarschijnlijk iets voor op het wondje. Yafuri zuchtte diep en hij haalde een doekje uit een van de zakken van zijn vest. Hij gooide het doekje naar haar toe en hij richtte zijn blik daarna weer op de lucht.

Tsunade veegde haar mond af "gadver" zei ze droog. Maar het was de enige manier om de bacteriën uit te krijgen en ze geeuwde even. Ze kon niks vinden in haar broekzak en ze zuchtte even diep. Ze gaf het zoeken op en keek maar voor haar en er kwam opeens een doekje op haar schoot terecht en ze paktte het op. Ze keek even om naar Yafuri en ze bond het doekje om het wondje. Ze keek er even naar en keek toen weer naar Yafuri. "bedankt" zei ze rustig en vriendelijk en ze glimlachtte lichtjes. En ze keek weer rustig voor haar en ze wreef even over haar nek en deed haar staart weer goed.

Yafuri hoorde dat ze hem bedankte en hij haalde zijn schouders even kort op. ''Geen moeite..'' zei hij kortaf, hij kon het eigenlijk maar niet begrijpen dat hij het zo lang volhield om bij een mens in de buurt te zijn. Hij slikte dan ook weer even en hij proefte lichtjes nog wat bloed tussen zijn tanden. Zo'n smaak kon soms lang blijven zitten. Yafuri keek dan ook weer even naar Tsunade en zag dat ze over haar nek wreef. ''Ben je bang dat ik je ga bijten ofzo..'' vroeg hij droog aan haar en hij grinnikte dan ook even.

Tsunade hoordde wat ie zei als antwoord en ze grinnikte even. Ze speelde wat doelloos met haar haar en ging wat rechter zitten en ze keek naar haar benen en dan weer voor haar uit. Ze zag alle lijken liggen en grijnsde even breed. Ze paktte haar mesje en deed ie bij het andere mesje want hij zat in de weg. Ze zuchtte even diep en geeuwde. Ze hoordde wat ie zei en haar ogen werden even groot. Ze keek naar Yafuri en ze trok een wenkbrauw op. "nee ik heb alleen een stijve nek" zei ze rustig.

Yafuri grijnsde even lichtjes. ''Hm oke dan.'' antwoorde hij rustig en hij ging recht staan. Hij liep een meter van de boom vandaan en hij keek toen om naar Tsunade. ''Ik ga er vandoor, zorg er wel voor dat je niet gepakt word door een vampier he?'' zei hij en hij lachtte even. ''Later.'' zei hij toen kortaf en hij sprong omhoog en verdween tussen een paar bomen. ''Je mag het doekje trouwens houden!'' hoorde je zijn stem nog roepen en daarna was hij echt weg.