Eindelijk

Een meisje met ros haar rende over het grasveld. Een voetbal voor haar voeten. Ze zigzagde tussen de anderen en ontweek ze. Ze keek strak naar de keeper en grinnikte. Ze stamptte de bal erin en sprong op de keeper. "Ik win!" riep ze en grinnikte. De jongen draaide haar rond en liep haar los. "Goedzo Melody" zei hij met een grijnsje. Ze knikte even naar hem en liep naar de rest van haar vriendinnen en vrienden toe. Ze gaven een dikke knuffel tegelijk. "Go girls!" gilden ze tesamen en de jongens keken hun grijnzend aan. "Nog een potje?" vroeg Melody en iedereen stemde toe. De keeper kwam naar hun toe. "Nu gaan we het anders doen, als ik win krijg ik een kus van je" grapte hij. Melody grijnsde. "En als ik win dan ehm...knuffel ik je dood" zei ze met een grijnsje. Ze gaven een high-five en renden het veld op. Ze gooiden de bal en Melody kopte. Ze kopte de bal naar haar vriendin en rende meteen naar voren. Ze kreeg de bal en opnieuw ontweek ze de anderen. Ze rende naar de keeper en stamptte. Hij ving de bal en grjinsde. Melody rende naar achteren en hij gooide. Ze sprong voor een jongen en kopte de bal terug. Haar vriendin rende naar voren en maakte een goal. De jongen grijnsde even en gooide de bal opnieuw in. Een jongen rende met de bal naar hun goal maar Melody rende langs hem en nam de bal mee. Ze rende met de bal naar de goal en trapte. Ze viel opeens en bleef zitten terwijl ze toekeek hoe ze een goal maakte. "2-0!" riep ze en de jongen tilde haar op. Ze omhelsde hem en haar vriendin duwde hun. Samen vielen ze lachend op de grond en ze stonden weer op. "Ben je dood?" vroeg ze met een grijnsje maar hij schudde zijn hoofd. Melody grinnikte en ging ergens zitten. "Dat was super" zei ze zacht en keek naar haar vrienden en vriendinnen. "Ik ben blij dat ik jullie heb leren kennen" zei ze en glimlachtte. Al snel namen ze afscheid en bleef ze alleen achter. Ze ging liggen en sloot kort haar ogen tot ze voetstappen hoorde.

Jiro liep met zijn handen in zijn zakken langs het grasveld. Hij had zich na al zijn jaren opsluiting nog nooit zo vrij gevoeld. Met zijn duim veegde hij een beetje bloed langs zijn mondhoek weg van zijn laatste prooi. Daarna stak hij zijn hand weer in zijn broekzak en liep kalm verder. Na een tijdje gewandeld te hebben pikte zijn scherpe gehoord kinderstemmen op. Echt nieuwschierig was Jiro niet totdat hij verschillende stemmen hoorde maar niet evenveel hartslagen. Eentje van hen was dus een vampier. Kalm liep Jiro nu verder. Het was voor hem al een tijd geleden dat hij een andere vampier tegen was gekomen. Al vanuit de verte zag hij een klein meisje staan. Amper ouder dan een jaar of 13. Tenminste zo zag ze eruit maar schijn kon bedriegen. Jiro zelf zag er nou ook niet bepaald uit als 666 jaar.

Melody keek rond en zag toen een jongen. Ze snoof even en ze wist dat het een vampier was. Ze ging maar recht zitten en keek kort naar hem. Al snel richtte ze haar blik op het grasveld. Ze dacht kort aan haar vriendinnen maar negeerde het verder. Ze keek even naar haar elleboog waar ze een kleine schaafwonde had van de vorige keer dat ze gevoetbalt had. Achja zo leer je dacht ze zelfverzekerd en keek rond.

Een jongeman , gehuld in het zwart en met een masker op zat rustig op een tak van een boom, terwijl hij naar de spelende kinderen keek. Een ervan was een vampier , en ze was niet ouder dan een jaar of dertien. Zijn been bungelde wat naar beneden en zijn andere been had hij opgetrokken , zodat hij met zijn arm erop kon steunen. Zijn ogen hielden alles nauwlettend in de gaten. Zijn zwarte haar viel voor zijn masker en het leek net alsof Hei geen emotie vertoonde. Met een zucht sprong hij uit de boom , en hij liep dichter naar de spelende kinderen. Een van de kinderen trapte de bal , en deze vloog recht op Hei af. Al snel hield Hei de bal tegen met zijn twee handen voor zijn gezicht en langzaam liet hij de bal zakken. Hij haalde zijn zwaard tevoorschijn en stak de bal lek. Een grijns zat achter Hei's masker.

Melody keek op en zag wat er gebeurde. Ze snoof en vond het best eng die masker. Ze keek even naar haar vrienden maar hield ze tegen. "Laat mij maar" zei ze en rende erheen. "Bedankt voor de bal lek te steken" siste ze kwaad en keek hem aan. Ze rook dat het een vampier was dus was zer niet bang. Ze keek hem strak aan en het maakte niets uit dat hij ouder zou zijn.

"Graag gedaan." klonk Hei's kille stem vanachter het masker terwijl hij de lekke bal op de grond liet vallen. Hij keek het kleine meisje aan en rolde met zijn ogen. Hei stak zijn zwaard weer weg en bleef het meisje kil aankijken. Je kon Hei's ogen niet echt duidelijk zien door zijn masker , dus leken het gewoon twee zwarte gaten erin. Over een van zijn 'ogen' liep een paarse lijn , in de vorm van bliksem. De zon scheen , toch droeg Hei een zwarte lange jas , en zwarte handschoenen. Verveeld bleef hij het meisje aankijken. Het was uitzonderlijk voor hem dat hij ooit zijn masker zou afzetten. Niemand moest weten hoe hij er echt uit zou zien.

Melody keek hem aan en snoof. Ze keek even naar haar vrienden die net wegliepen en zuchtte even. Ze keek weer naar de jongen. "Wat kijk je naar me" snauwde ze opeens en ging tegen een boom aanzitten. Ze keek even naar de bal en dan rondom haar. Ze keek nog even naar de andere jongen die verderop stond maar negeerde de twee verder.