Run..

Een meisje stond in het metrostation. Haar ogen keken om haar heen. Ze moest altijd wel opletten voor vampiers. Ze slikte even en hoorde gegil. Ze keek om en zag een mevrouw dood op de grond vallen. Bloed verspreidde zich en twee jongen sprongen een trein uit waar de mevrouw uitviel. Ze veegden hun monden grijnzend af. Al snel zag je ze naar een nieuwe prooi zoeken. Eentje zag Céline en riep de ander. Céline merktte het en schrok. Ze zette het op een lopen net als de andere mensen. Ze ontweek soms andere vampieren en rende verder. Opeens waren er geen mensen meer en liep ze recht het donker in. Ze zag de jongens dichterbij komen en botste tegen iemand...

De persoon waar Céline tegenop botste was Hayley. Toen zag ze de jongens komen, waarschijnlijk jonkies, want ze renden niet erg lenig. Ze liet en grom horen en zette Céline achter zich. Ze zag dat de jongens steeds dichterbij kwamen. Hayley was nog steeds niet bang voor ze. 'Wat moeten jullie hier, je soort veraadden?' Gromde ze. 'Moet je kijken! Dit kun je niet fatsoenlijk jagen noemen.' Gromde ze nog altijd dreigend, het metro station was bijna altijd verlaten. 'Jullie willen zeker dat mensen weten wat jullie zijn hé? Jammer..' Zei ze toen zachtjes. Hayley's blik was nog altijd leeg en koud.

Céline schrok en bleef achter haar. Ze zette nog een stapje achteruit en zweeg. Ze luisterde stil naar de woorden van het meisje en zweeg. Ze had al meteen door dat vast zij ook een vampier was. Maar was zij juist vriendelijk of wilde ze haar als prooi? Céline slikte even en keek kort naar de jongens en trilde al iets minder. Ze moest maar afwachten..

Jiro lag op het dak van een oude metrotrein die langs het spoor was gedumpt. Hij lag op zijn buik en keek kalm naar de drie vampieren en het meisje. Hij schudde zijn hoofd bij het zien van de jonge vampieren. Dat meisje had echt gelijk, dit kon je geen fatsoenlijk jagen meer noemen. Lenig sprong hij van het dak en kwam keurig op zijn voeten achter de jongens terecht. Hij had zijn handen op zijn rug en boog zich een beetje voorover zodat hij op ooghoogte van de jongens zat. ''Nou, jullie hebben de dame gehoord. Opkrassen nu'' siste hij dreigend tegen hen. De twee jonge vampieren draaide zich om en rende daarna direct langs Jiro weg. Jiro ging weer rechtop staan en keek de jongens na. ''Je schaamt je toch dood voor zulke soortgenoten'' mompelde hij hoofdschuddend.