Voorzichtig las hij door. Maar de geur van bloed leide hem af. Hij keek om zich heen. Bijna niemand te bekennen. Voorzichtig stond hij op en liep met het boek door de bieb heen. Gespannen was hij nu zeker. Hij liep langs vele rekken. Op gegeven moment sloeg hij zich voor z`n hoofd. ,,Wat doe ik" siste hij tegen zichzelf. Maar de geur van bloed overwon deze gedachtes. HIj keek rond maar kon echt geen mens vinden. Hij zag dat er een andere vampier was. Deze kende hij niet maar wie zou er voor de lol (wijn)rode lenzen in doen? Z`n blik ging verder. Achter de balie stond een vrouw. Dit kon hij niet doen. De camera`s zouden alles opnemen. Wat gefrustreerd liep hij naar de jongens wc. Hij duwde licht grommend de deur open en zag een gigantische spiegel blinken in de wc. Hij bekeek zichzelf. Lichte huid. Hij was altijd licht geweest van zichzelf. Maar al jaren vond hij dit overdreven. Hij richte z`n blik op een doortrekkend geluid. Een iets wat oudere man kwam de wc uitgelopen en keek Romeo aan. ,,O, hallo jonge man." Begroette hij Romeo. De drang naar bloed was voor Romeo te sterk. In de wc`s hingen geen camera`s. In een oogwenk lag de oude man op de grond met Romeo aan z`n hals. Romeo voelde zich rustiger worden. Een kleine gil lied de man horen toen Romeo naar hem toestoof. Niet veel zouden het gehoord hebben.. Hij zette al z`n kracht in z`n kaken. Toen liet hij los rond z`n hele mond zat bloed. Hij stond op en bekeek zichzelf in de spiegel. ,,Shit." Schelde hij. Hij bekeek de man en besloot deze in een wc hokje te zetten. Toen liep hij terug naar de spiegel. Romeo zette de kraan aan en koud water liep eruit. Hij hielt z`n handen in een kommentje en liet deze vollopen met water. Hij schoof deze naar z`n mond en kin en maakte deze schoon. Een wreed bloedspoor droop het putje in. Romeo keek deze achterna. Z`n handen zouden misschien niet helemaal schoon zijn maar dat boeide hem niet. Deze kon hij nog verstoppen in z`n mouw. Z`n mond en kin waren helemaal schoon. Hij slaakte een zucht en liep de wc`s uit. Het boek had hij in een van z`n handen. Enkele bloed afdrukken zouden er nog opzitten. Maar hij liep zwijgend verder. Het zelfde bankje als net ging hij weer zitten. Z`n ogen weken af naar het boek die hij weer open sloeg. Weer las hij alle lettertjes. Deze keer gemakkelijker dan eerst.