Hunting and bored

Vol verveling liep Nuala in de nacht rond, en het leek wel de periode voor mensen om uit te gaan. Dat was wel handig, aangezien ze dan lekker veel kon jagen. Natuurlijk verveelde ze zich wel enorm veel, en met sierlijke passen liep ze door de steegjes. Even grijnsde ze breed, aangezien ze wel wist dat er vele mensen langs hier kwamen voor dingen te doen. Even sloot ze haar ogen, en ze stond rustig stil in de steeg. Toch waren er ook nog veel politie agenten die hier in de buurten vaak rondliepen, maar daar had zij geen bang voor. Ze zou het hen dan ook laten merken, maar nu hield ze zich nog even kalm. Ze had de meeste sexy kleding van haar aangetrokken, en ze keek even naar haar kleren. Toch wilde ze zo snel mogelijk haar geheugen terug krijgen, maar of dat ging lukken was een groot raadsel voor haar.

Zelman zat weer eens op een dak en hij keek droog naar het steegje onder hem. Hij hoorde dan ook voetstappen en hij grijnsde even lichtjes. In zijn mond zat een sigaret die lichtjes rookte. Zelman nam er een trekje van en blies de rook uit. Daarna deed hij de sigaret terug in zijn mond en sprong hij naar beneden. Hij landde voor het meisje en hij wou wat droogs gaan zeggen maar ineens keek hij met grote ogen naar het meisje. Zijn sigaret viel zowat uit zijn mond en hij pakte deze dan ook snel vast. Hij keek toen weer normaal en hij grijnsde even. ''Wel wel, zusje ik had nooit verwacht om jou hier tegen te komen, hoe gaat het met Serane?'' vroeg hij aan haar. Hij had zijn zus herkent door haar uiterlijk, het moest haar wel zijn, haar uiterlijk leek precies op dat van zijn zus en hij kon Serane en Nuala zich nog er goed herinneren.

Nuala stond rustig stil, en ze merkte dan opeens een jongen op. Niet wetend dat het Zelman was, maargoed ze herinnerde zich dan ook niets over alles. Even merkte ze dat zijn sigaret op de grond viel, en ze keek hem verbaasd aan. "Uhm wie ben jij?" Vroeg Nuala dan aan hem, en ze keek even verward naar hem. Dan pas keek ze hem verwarder aan, aangezien hij over Serane begon. Dit vond ze wel heel vreemd, want ze wist niet wie hij was. "Uhm met Serane gaat het uhm goed." Zei ze enkel dan op de vraag van hem, maar ze keek dan naar zijn haarkleur die ook rood was. Ze keek naar zijn sigaret, en ze trok die dan uit zijn handen. "Roken is ongezond." Zei ze droogjes tegen hem, maar dan trok ze zelf van de sigaret.

''Heel grappig hoor Nuala.. Je weet heus wel wie ik ben, als je je eigen broer vergeten bent dan is er wel iets heel ergs met je aan de hand'' zei Zelman droog tegen haar en hij hoorde dan haar woorden over het roken en vervolgens werd zijn sigaret afgepakt waarna ze er zelf een trekje van nam. ''Moet jij nodig zeggen..'' zei hij droog tegen haar terwijl hij zijn sigaret terug pakte van haar en hij deze in zijn mond deed en vervolgens tegen een muur ging staan. Hij nam toch aan dat ze maar een grapje maakte over dat ze hem niet kende, maar het leek erop dat ze het nog echt meende ook.

Nuala keek naar hem, en ze wist echt niet wie hij was. Ze keek dan naar de grond, maar dan richt ze haar blik weer op de hemel. "Ik herinner me niets meer, aangezien ik mijn geheugen kwijt ben door 10 jaar geleden." Zei ze dan tegen hem, en ze merkte dat hij de sigaret terug pakte. Ze grinnikte daar even om, maar dan nam ze de sigaret weer uit zijn mond. "Die is nu van mij hoor." Zei ze dan tegen hem, en ze stak even haar tong uit. "Maar wat is je naam dan? Ik bedoel jij zegt net dat ik je zus ben, maar toch herinner ik het me niet." Vroeg ze dan aan hem, waarna ze tegen de muur ging leunen.

Zelman luisterde naar haar woorden en hij zuchtte eens diep. ''Dat meen je toch niet serieus?'' zei hij licht geirriteerd. Hoe had ze het nou weer voor elkaar gekregen om haar geheugen kwijt te raken? Plots werd zijn sigaret weer weg gepakt uit zijn mond en hij snoof een keer. ''Je bent echt niets veranderd..'' zei hij droogjes. ''En de naam is Zelman..'' zei hij met een zucht. ''Het vreemde is alleen wel, Serane ken je maar mij niet? Dus zit je nou gewoon een grap met me uit te halen of hoe zit dit?'' vroeg hij lichtjes geirriteerd aan haar. Maar het leek er toch helaas echt op dat ze geen grap maakte en dat irriteerde Zelman nog het meest. Hij hoopte dan ook dat ze zou vertellen wat er 10 jaar geleden dan gebeurd was want hij snapte er nu niks meer van.

Nuala keek naar hem, en ze knikte even kort. Ze nam een trek van zijn sigaret, en ze keek dan naar de grond. "Serane is mijn tweelingzus hoor, en dan is het logisch dat ik haar nog ken. We voelen elkaars verdriet en pijn aan, en daardoor is het zo dat ik haar nog herinner. Denk je nu echt dat ik een grap uithaal? Ik bedoel ik lag een paar jaar geleden in een coma, en ik werd wakker tussen allemaal dode vampieren." Zei Nuala dan tegen hem, en ze draaide dan haar rug naar hem om. Ze begon weer wat hoofdpijn te krijgen, maar dat negeerde ze gewoon. "Ik herinner me soms dingen nog, maar telkens zijn die herinneringen hetzelfde dat ik wakker werd tussen lijken, en ik had dan ook eens rode ogen. Toch is het raar dat ik een herinnering had een paar dagen geleden, waar ik een persoon als jou in zag, maar die herinnering werd meteen zwart." Zei ze dan tegen hem, en ze voelde opeens een traan opkomen. Deze veegde ze vlug weg, en ze beet op haar onderlip.

Zelman luisterde naar haar woorden en hij snoof een keer. ''Dat zal ik dan maar moeten geloven, ik merk aan je dat je dit allemaal serieus verteld..'' zei hij met een zucht tegen haar. ''Maar waarom lag je dan in coma?'' vroeg Zelman aan haar. Hij wist eigenlijk niet of ze het nog wist maar hij vroeg het maar gewoon. Hij merkte dan ook dat ze iets weg veegde en hij vermoedde dat het een traan was. Hij zuchtte weer eens diep en hij liep naar haar toe. Hij sloeg een arm om haar heen en keek met een licht glimlachje naar haar. ''Vroeger pakte je ook altijd de sigaret van me af..'' zei hij tegen haar en hij grinnikte even. ''Ookal ben je het vergeten, ik blijf je broer en nu we elkaar weer tegen komen kunnen we elkaar ook gewoon als broer en zus beschouwen lijkt me'' zei hij rustig tegen haar en hij ging een keer met zijn hand door haar haar.

Nuala hoorde zijn woorden, en daarna ook zijn vraag. "Ik had een slag tegen mijn hoofd gekregen, en daardoor weet ik niets meer. Ik weet zelfs niet hoe ik in coma ben beland, nouja met welk voorwerp ik geslagen was." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze voelde dan opeens zijn arm om haar heen. Ze keek naar hem, en dan naar zijn sigaret. "Oh dan zal ik dat nog wel vaker doen bij je." Zei ze dan tegen hem, en ze gaf hem dan een kus op de wang. "Zelfs als ik het me niet meer herinner toch ben ik blij dat je hier bij me bent." Zei ze dan tegen hem, en ze dacht dan even aan toen bij dat van Hakuren. "Alleen zal je Hakuren wel met rust moeten laten, hij is namelijk het vriendje van Serane." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze legde dan haar hoofd op zijn schouder.

Zelman luisterde aandachtig naar haar woorden en knikte even. ''Naja het is gebeurd en het is 10 jaar geleden dus ik kan er niets meer aan veranderen..'' zei hij met een zucht. ''joepie, dan zal ik in vervolg m'n sigaretten maar goed beschermen'' zei hij en hij grinnikte even. Hij keek voor kort omzich heen maar hoorde dan haar volgende woorden en hij kreeg een kus op zijn wang. ''Het is maar goed ook dat ik jullie nog herken, maar ik zal jullie ook nooit vergeten'' zei hij rustig. Hij hoorde toen haar woorden over ene Haruken en hij keek haar vaag aan. "waarom zou ik daar moeite mee hebben, het is toch een vampier neem ik aan?'' antwoorde hij rustig en hij voelde dan haar hoofd tegen zijn schouder. Hij grinnikte even en hij keek voor kort weer omzich heen.

Nuala keek naar hem, en ze hoorde dan zijn 'joepie' woordje. Ze moest erom grinniken, en ze sloot even kort de ogen. Daarna omhelsde ze hem heel even kort, en ze gaf hem een knuffel. "Hakuren is die jongen dat jij wou bijten bij de rivier." Zei ze dan zacht in zijn oor, en ze keek dan recht voorzich. Er kwamen mensen deze kant op, en ze gaf dan een speelse lik in zijn nek. "Hmm je smaakt lekker Zellie." Zei ze dan plagerig tegen hem, maar toch hield ze die mensen in het oog. "Nee hij is een mens, en je weet toch nog dat Serane een mens is hé?" Vroeg ze dan aan hem, en ze keek hem kort in de ogen aan.

Zelman zijn ogen werden even groot. ''Dat meen je niet serieus, is 'hij' Hakuren?'' vroeg hij en hij snoof daarna een keer. ''Ok, dan sta ik nu echt voor schut. Volgensmij noemde ik hem toen voor de grap; schat..'' zei hij met een vermoeide zucht. Hij voelde plots het likje en vervolgens hoorde hij haar woorden. Een rilling ging dan over zijn rug. ''Nou ik word je lolly niet hoor..'' zei hij droog. Hij luisterde toen naar haar volgende woorden en hij zuchtte diep. ''Owja, dat was ik bijna vergeten.. Serane is een mens.. naja dan maakt het niet uit. Maar toch of ik die jongen niet of wel mag maak ik nog altijd zelf uit. Want de kans is groot dat die Hakuren en ik het niet met elkaar gaan vinden..'' zei hij droog.

Nuala keek hem droog aan, en ze grinnikte even kort. "Je gaat me toch niet zeggen dat je hem voor een meisje aan zag hé?" Vroeg ze droog aan hem, en ze grinnikte even kort. Dan hoorde ze zijn andere woorden, en alweer gaf ze een likje in zijn nek. Dit deed ze om hem wat te plagen, waarna ze dan kort naar die mensen keek. Natuurlijk dachten deze dat Zelman een mens was, en voor te plagen plaatste ze haar mond in zijn nek. Het leek wel of ze hem aan het bijten was, maar dat deed ze niet. Ze hoorde dan opeens gegil, en ze zag hoe die mensen weggingen. "Hmm, die hebben snel bang zeg." Zei ze dan grinnikend, en ze hoorde dan zijn woorden. "Agh doe dan gewoon alsof je hem graag hebt, maar dan voor Serane anders is ze ongelukkig. En ze kan heel erg zijn denk ik als ze triestig is, maarja dat weet jij alleen denk ik, aangezien ik me de reacties van serane ook niet meer kan herinneren." Zei ze dan tegen hem, en ze zucht dan ook even onhoorbaar.

''Nee, ik wist wel dat hij een jongen was maar ik was gewoon droog aan het doen..'' zei Zelman droogjes en hij voelde weer een likje in zijn nek. ''hou daar nou eens mee op..'' zei Zelman met een zucht en hij merkte toen de mensen op, vervolgens voelde hij hoe Nuala haar mond op zijn nek plaatste en hij keek droog naar haar. Een gil was dan ook te horen en Zelman schudde eens met zijn hoofd. ''Dit is echt niet te geloven, nou denken ze dat ik een halfbloed ben..'' zei Zelman droog. ''En ik ga hem niet accepteren, ik zal zo normaal mogelijk doen als ze met hem in mijn buurt is maar meer niet. Dat Serina een mens is oke, dat kan ik accepteren want ze is mijn zus, maar die Hakuren moet uit m'n buurt blijven..'' zei hij kil.

Nuala moest grinniken als hij dat zei, en ze legde dan weer haar hoofd op zijn schouder. Ze zou zo wel gaan jagen, en ze grijnsde heel even kort. "Ik hou niet op Zelman, en ik was je gewoon aan het plagen." Zei ze dan tegen hem, waarna ze dan zijn woorden hoorde. "Ik ben ook geen halfbloed hoor, aangezien we van een oude generatie afstammen." Zei ze dan droog tegen hem, en ze liet hem dan gewoon los. "Je doet wat je wilt, maar hem aanvallen doe je niet." Zei ze dan kortaf tegen hem, waarna ze dan naar de hemel keek.

'"En dat weet je dan wel weer, maarja het klopt wel..'' zei hij droogjes en hij grinnikte dan ook even. ''Weet ik wel, je plaagde mij vroeger ook altijd en dan deed ik dit altijd..'' zei hij droog en hij ging met zijn hand door haar haar waardoor hij haar haar helemaal door de war deed en hij porde haar vervolgens een keer in haar zij. Hij hoorde dan haar woorden over Hakuren en hij snoof een keer. ''Ik bepaal nogal altijd zelf wie ik als m'n hapje gebruik..'' zei hij op emotieloos. ''Maar ik zal me inhouden, maar daarom zeg ik ook, hou hem uit m'n buurt..'' zei hij met een vermoeide zucht en hij keek even in het rond. ''Maar kunnen we nu openhouden over dat hapje en gewoon iets gaan doen ofzo?'' vroeg hij droog aan haar en hij keek even in het rond waarna hij haar weer rustig aan keek.

Rustig keek ze hem aan, en ze luisterde dan ook naar zijn woorden. Dan keek ze droog naar hem als hij haar haren in de war deed, maar ook als hij begon te porren. "Hou op ik kan daar niet tegen." Zei ze dan ook droog, en ze nam dan gewoon zijn muts af. "Na nu is die van mij, maar je krijgt hem pas als ik iets terug krijg van je." Zei ze dan grinnikend tegen hem, en ze keek dan naar hem als hij over dat laatste wat ze had gezegd begon. "Ik zal hem wel uit je buurt houden, maar als Serane je aan hem wilt voorstellen moet je niet komen klagen bij mij. Ik heb dan mijn best gedaan, en dus kan ik er dan niet veel meer aan doen." Zei ze dan serieus tegen hem, en ze hield zijn muts gewoon vast. "Wat wilt deze leuke jongen met me doen dan?" Zei Nuala voor hem te plagen, en ze keek dan ook even kort in het rond.

Zelman zijn muts werd ineens afgepakt en als hij al ergens niet tegen kon dan was het wel dat buiten zijn muts werd afgepakt. ''Jij heks..'' begon hij met een lichtte grom in zijn stem. ''En wat wil je dan wel niet van mij?'' vervolgde hij droogjes op een vragende toon. Hij hoorde dan haar woorden over Hakuren maar antwoorde er verder niet meer op. Zoals hij net al gezegt had had hij geen zin meer om over hem te praten. ''Leuke jongen? Ga niet me flirten hé ik ben je broer..'' zei hij droog en hij probeerde zijn muts terug te pakken van haar.

Nuala keek hem droogjes aan, en ze grinnikte dan ook even kort. "Sorry ik vlieg niet op een bezem en ik roer ook niet in een ketel." Zei ze dan droog tegen hem, en ze hoorde dan zijn vraag. "Dat weet je goed genoeg, aangezien je het daarnet in je mond had." Zei ze op een erg droge manier, en ze merkte dan ook dat hij de muts terug wilde pakken. "Ik flirt ook niet met je, ik plaag je enkel een beetje of mag ik dat niet meer?" Vroeg ze dan met een pruillipje aan hem, en ze keek dan ook nep triest.

Zelman keek haar droog aan. Hij haalde dan zijn pakje sigaretten tevoorschijn en hij liep naar haar toe. Hij drukte het pakje toen in haar shirt dus bij haar borsten. ''Alsjeblieft, gratis van de zaak..'' zei hij kortaf en hij pakte toen snel zijn muts terug. Hij zette zijn muts dan ook weer op en deed een stap naar achteren. Hij luisterde naar haar woorden en grijnsde even lichtjes. ''Nee dat mag vanaf nu niet meer'' zei hij en hij porde haar weer een keer in haar zij waarna hij droog even in het rond keek. Niet dat er veel te zien was, tenzij je het leuk vond om de schaduw en muren te bekijken.

Nuala grinnikte even kort toen ze zijn pakje kreeg, en ze merkte dan dat deze bij haar borsten werd geplaatst. "Hé je mag daar niet aankomen hoor die zijn al bezet." Zei ze dan grinnikend tegen hem, en ze keek dan naar hem als hij zei dat ze hem niet meer mocht plagen. "Hmpf." Mompelde ze dan even kort, en ze liep dan de steeg gewoon uit. "Kom je nog of blijf je daar de hele nacht staan?" Vroeg ze hem dan kalm, en ze snoof dan ook even kort. Ze rook de geur van mensenbloed, en ze grijnsde dan ook even breed. "Zin om eerst te jagen en dan wat winkels te plunderen?" Zei ze dan grijnzend tegen hem, en ze rekte zich dan ook even uit.

''Al bezet? Nou dat is nou jammer..'' zei hij met een zucht en hij grinnikte even. Hij volgde haar toen met zijn blik toen ze het steegje uit liep en hij keek droog naar haar bij het horen van haar woorden. ''Natuurlijk niet..'' antwoorde hij kortaf en hij liep het steegje uit. Ondertussen luisterde hij naar haar woorden en hij knikte kort. ''Daar kan ik geen nee tegen zeggen'' zei hij met een vals grijnsje toen hij naast haar stond en hij keek even in het rond naar de winkels en mensen.

Nuala keek naar hem, en ze kon haar lach niet inhouden. "Ik kan wel een uitzondering maken hoor." Zei ze dan grinnikend, en ze wilde zijn reactie hierop wel eens weten. Kalm stond ze te wachten op hem, en als hij dan naast haar kwam staan keek ook zij naar de mensen. Man, ze begon wel honger te krijgen, en ze zag dan ook dat er een man zowat naar haar lichaam zat te staren. Even keek ze in de man zijn richting, maar daarna deed ze alsof ze een verlegen meisje was. Even keek ze naar Zelman, maar dan stapte ze al verder. Opeens begon de man te fluiten naar haar, en haar blik had ze dan ook weer op die man gericht.

Zelman keek even met een licht grijnsje. ''Een uitzondering he? Hm dat klink niet slecht..'' zei hij droog en hij volgde toen haar blik naar de man. Hij rolde eens met zijn ogen en hij liep daarna rustig met Nuala mee. Ineens hoorde hij de fluit en Zelman keek met een geirriteerde blik om. Hij merkte dan ook dat het van de man af kwam en Zelman rende ineens op de man af. Het ging dan ook zo snel dat hij bijna niet te zien was en hij geheel onverwachts voor de man stond. De man keek dan ook verbaasd op en Zelman grijnsde vals en breed. Daardoor werden zijn scherpe hoektanden zichtbaar en de man deed een stap naar achteren. ''Niemand en zeker lelijke oude mannen niet, mogen zomaar naar mijn zuster kijken..'' gromde hij geirriteerd richting de man. Hij pakte de man dan ook bij zijn kraag vast en tilde hem iets van de grond. ''Echt walgelijk, smerige vent..'' zei Zelman spottend tegen de man.

Nuala keek naar hem, en ze hoorde zijn woorden dan. Ze grinnikte kort, en ze liep dan rustig naast haar broer verder. Opeens merkte ze dat Zelman naar die man liep, maar hem tegen houden deed ze niet. Kalm bleef ze staan om op hem te wachten, en ze volgde dan ook de bewegingen van beide. Na een tijdje liep ze naar haar broer toe, en ze keek van over zijn schouder naar de man. "Broer kom je ik heb honger." Zei ze dan nep verlegen tegen hem, en ze sloeg dan haar armen om zijn middel heen. Ook haar kin plaatste ze op Zelman zijn schouder, en ze keek toe hoe die man angstig naar hun keek.