Ella's birthday at the graveyard.

Met een grijns liep Ella tussen de grafstenen. Ze hield ervan om op het kerkhof rond te dwalen. De duistere sfeer die hier rondhangt deed haar goed. De mensen die hier lagen intereseerden haar niet , ze waren dood. Met haar blote voeten liep ze over de drassige ondergrond. Sommige graven waren schuin gaan staan , omdat de grond was verzakt. Ella fantaseerde vroeger altijd vaak dat de doden weer tot leven zouden komen. Raiko , haar wolfhond , was haar gevolgd. Wild kwispelend liep hij naast Ella. Met haar hand aaide Ella Raiko en ze gaf hem een snoepje. Raiko blafte vrolijk en Ella siste kwaad. "Je moet stil zijn, straks weten ze nog dat we hier zijn." gromde ze naar de hond en Raiko liet zijn staart tussen zijn poten zakken. Ella glimlachte. "Braaf zo." zei ze en ze aaie over zijn kop. Raiko gaf haar een lik over haar hand en liep toen weer vrolijk mee. Ella was jarig vandaag. Ze werd nu 14 en dat vond ze leuk. Nu was ze ook maar een jaar jonger dan Yafuri. Met sierlijke passjes wandelde ze verder tot ze bij een klein gebouwtje aankwam. Wat het was , wist ze niet. Ze deed de deur open , en middenin de kamer stond een graf. Ella zuchtte , en ging op het graf zitten. Raiko ging naast het graf zitten , en hield zich bezig met een takje. Ella keek naar de maan en zuchtte. "Happy B-day Ella." mompelde ze terwijl ze zich op haar rug liet vallen.

( nee ik ben niet in rl jarig als je dat zou denken xD )

Yafuri rendde hijgend het kerkhof op. Naar mate hij op het pad liep dat door het kerkhof ging liep hij rustig. Hij deed zijn handen in de zakken van zijn vest en hij keek in het rond. ''Ella waar ben je..'' zei hij met een zucht. Hij keek nog steeds in het rond en hij raakte lichtjes geirriteerd omdat hij Ella maar niet kon vinden. Yafuri stopte dan ook uiteindelijk maar met lopen en hij keek naar een graf. ''Waarom had je me het nou niet eerder verteld..'' zei hij met een zucht en hij kneep zijn ogen even dicht. Het leek erop dat ze al weg was. Hij opende toen zijn ogen en zijn blik was strak. ''Ella!!'' riep hij een keer hard. Een stel kraaien vlogen dan ook geschrokken op toen ze Yafuri hoorde roepen. Yafuri zuchtte diep, Ella was zeker al weg. Wou ze haar verjaardag dan zonder hem vieren ofzo?

Ella opende een oog toen een bekende stem haar naam riep. Yafuri was dus gekomen. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en Ella opende haar andere oog ook terwijl ze weer ging rechtzitten. "Raiko , ga 'm halen." zei ze tegen de hond die opstond en blafte. Raiko liep in een snel tempo over het kerkhof. Behendig liep hij tussen alle graven door en uiteindelijk kwam hij bij Yafuri aan. Hij blafte en trok aan zijn broek als teken dat hij mee moest komen. Toen Raiko eenmaal losliet , liep hij een paar pasjes voorop, waarna hij zich omdraaide , en naar Yafu blafte. Zijn staart ging vrolijk heen en weer terwijl hij op hem wachtte. Ondertussen zat Ella nog steeds op het graf van een onbekend persoon. Het zou wel een belangrijk persoon zijn geweest , want anders had hij geen graf in een huisje. Plots hoorde ze een gekraak en ze keek op. Een rat kroop op het graf waar Ella zat en had ondertussen een van de planten die rond het graf kronkelden stuk gebeten. Ella rolde met haar ogen en sprong van het graf af waarna ze naar de deur liep. In de verte zag ze het gele vest van Yafuri en ze lachte even. Ze wou naar hem toe rennen , maar deed het toch maar niet. Wie weet wat Yafuri wel niet zou denken van een op-hem-af-rennende Ella. Ze grinnikte even bij die gedachten en ging toen tegen de deurpost aanleunen.

Yafuri keek op toen hij een hond aan zag komen. Hij deed een stap achteruit en hij keek strak naar de hond. Ineens begon het dier aan zijn broek te trekken alsof het wou dat hij het volgde. De hond liep dan ook alweer van hem weg en stopte al snel weer en keek om naar hem. Yafuri deed een wenkbrauw droog omhoog en hij zuchtte diep. Hij wist niet wat de hond van hem wou maar hij besloot het dier maar te volgen. Hij had nu toch niks anders meer te doen. En hij was er lichtjes ook wat boos over dat Ella niet had verteld dat ze jarig was. Het was toch een bestwel belangrijk iets in je leven. Hij slikte dan ook even en hij liep zwijgend achter de hond aan. Hij deed zijn capouchon dan ook op zodat er een schaduw over zijn ogen viel.

Ella grijnsde toen ze Yafuri in beweging zag komen en ze ging wat rechter staan. Ze had hem voor het laatst gezien in zijn kamer , waar ze hem alleen had gelaten om haar verjaardag alleen te vieren. Een oude gewoonte van haar , als ze jarig was , dan negeerden haar ouders dat , en vooral haar vader. Ze zuchtte en schudde die gedachte weg. Plots kwam er liedje in haar op terwijl Yafuri en de hond dichterbij kwamen.

My hands are searching for you
My arms are outstretched towards you
I feel you on my fingertips
My tongue dances behind my lips for you

This fire rising through my being
Burning I'm not used to seeing you

I'm alive, I'm alive

I can feel you all around me
Thickening the air I'm breathing
Holding on to what I'm feeling
Savoring this heart that's healing

My hands float up above me
And you whisper you love me
And I begin to fade
Into our secret place

The music makes me sway
The angels singing say we are alone with you
I am alone and they are too with you

I'm alive, I'm alive

I can feel you all around me
Thickening the air I'm breathing
Holding on to what I'm feeling
Savoring this heart that's healing

Take my hand
I give it to you
Now you own me
All I am
You said you would never leave me
I believe you
I believe

I can feel you all around me
Thickening the air I'm breathing
Holding on to what I'm feeling
Savoring this heart that's healed.


Ella zong het liedje op een zachte toon , maar soms kwamen er stukken in , dat ze het bijna uitschreeuwde. Daardoor galmde haar stem soms over het kerkhof en ze grijnsde. Ze zette haar muts af , en zorgde er voor dat een lok haar voor haar oog viel , voordat ze haar muts weer opzette. Ze zag dat Yafuri zijn capouchon opdeed en ze schudde glimlachend met haar hoofd.

Spoiler:

Yafuri liep richting Ella zonder dat hij het eigenlijk wist. Ineens hoorde hij een zingende stem en hij herkende de stem dan ook. Hij keek verbaasd op en hij zag Ella staan in de opening van de hut. Toen hij iets van 4 meter van haar af was bleef hij staan. Het liedje klonk zo mooi maar toen ze uitgezongen was keek hij weg en een schaduw viel dan ook weer over zijn ogen. ''Why didn't you told me..?'' vroeg hij zacht. Blijkbaar was de hond van Ella. Weer iets waar hij niks van wist. Hij begon zich dan ook bestwel ongemakkelijk te voelen. Lag het nou aan hem of had ze nou echt geheimen voor hem?

Ella keek op toen Raiko een lik over haar hand gaf en ze hoorde wat Yafuri vroeg. "Oude gewoonte van vroeger." zuchtte ze. "Ik vierde vroeger mijn verjaardag altijd alleen." vervolgde ze terwijl ze op hem afliep en zich helemaal tegen Yafuri aandrukte. Ella mistte hem , elke seconde dat hij niet bij haar was , ookal wist ze dat hij niet áltijd bij haar kon rondhangen. Hij had ook nog een leven. Ze sloeg haar armen om hem heen en glimlachte kort. De hond gromde van jaloersheid en Ella wierp een strenge blik naar hem toe , waarna het beest wegliep. Ella ging op haar tenen staan , en verstopte haar gezicht in zijn hals.
My arms are outstretched towards you. I feel you on my fingertips. zong ze zacht terwijl ze Yafuri knuffelde. Ze liet Yafuri los en keek hem aan. "Sorry dat ik er niks van zei." mompelde ze terwijl ze naar de grond keek. Ze keek hem weer aan en wachtte op een reactie

Yafuri draaide zijn gezicht weer richting haar al keek hij naar de grond. Al was dat niet te zien door de schaduw die nog steeds over zijn ogen hing. Hij luisterde naar haar woorden en hij beet even op zijn kiezen. Hij wilde dan ook iets zeggen maar hij verwachtte dat het er fel uit zou komen dus hij zweeg maar. Ineens verscheen Ella voor hem en hij voelde hoe ze zich tegen hem aan drukte. Hij voelde vervolgens haar armen om hem heen en even later haar gezicht in zijn hals. Hij liet zijn armen naast zich hangen en hij luisterde naar haar stem die zachtjes weer wat zong. Hij merkte dan dat ze hem weer los liet en hij hoorde haar woorden. Hij zuchtte een keer diep en ineens pakte hij een hand van haar vast en hij trok haar naar zich toe. Hij sloeg zijn andere arm om haar heen en hij legde zijn gezicht in haar hals. Hij sloot zijn ogen dan ook even. ''Doe me dit nooit meer aan..'' mompelde hij terwijl hij met de vingers van zijn hand die Ella haar hand nog vast had tussen haar vingers gleed en hij zo een tijdje bleef staan.

Ella voelde hoe Yafuri haar hand vastnam en haar naar zich toe trok. Een glimlach stond op haar gezicht en ze sloeg haar vrije arm weer om zijn middel. Ze voelde hoe hij zijn gezicht in haar hals legde en Ella sloot haar ogen. Haar hoofd legde ze tegen zijn schouder aan en zuchtte. "Doe me dit nooit meer aan.." hoorde ze Yafuri mompellen en ze opende haar ogen weer. Ella leunde een beetje naar achter zodat Yafuri's gezicht uit haar hals was en ze keek hem aan. "In het vervolg zal ik álles tegen je zeggen." zei ze zacht. "Zelfs als ik naar het toilet moet." grapte ze erachteraan. Ze voelde hoe Yafuri's vingers tussen die van haar gleden en Ella sloot haar hand , voor zoverre ze het kon , zodat Yafuri niet meer los kon laten. Met haar duim wreef ze zachtjes over zijn hand en ze sloot haar ogen weer. "Nu ben ik nog maar één jaar jonger dan jou." zei ze en ze grinnikte kort. Ella voelde zichzelf als een 16 jarige, alleen haar lengte en uiterlijk werkte niet mee.

Yafuri voelde haar arm om zijn middel en haar hoofd tegen zijn schouder. Hij zuchtte eens diep en hij merkte dat ze wat naar achteren ging met haar hoofd. Hij keek dan ook op en hij luisterde naar haar woorden. ''Daar hou ik je aan'' zei Yafuri en hij grinnikte even kort. Zijn capouchon gleed dan ook van zijn hoofd af zodat zijn ogen weer zichtbaar waren. Hij voelde hoe ze haar hand sloot en hij bleef haar rustig aan kijken. Hij voelde dan ook hoe ze met haar duim over zijn hand wreef. Haar aanrakingen gaven hem een fijn gevoel en hij grinnikte weer even om haar woorden. ''Ja je moet niet ouder dan ik worden hoor..'' zei hij droog. Hij keek vervolgens even naar de lucht maar hij richtte zijn blik al snel weer op haar. ''Happy birthday..'' zei hij rustig tegen haar en hij drukte zijn lippen daarna op de hare en gaf haar een lange kus.

Ella grijnsde even toen ze hoorde wat hij zei. Ze zag dat zijn capouchon afgleed en ze keek hem aan. "Daar zijn die leuke ogen weer waar ik zo dol op ben." zei ze zacht terwijl ze recht in zijn ogen keek en glimlachte. Haar blik ging even naar de maan , die achter Yafuri stond , maar ze richtte haar aandacht weer snel op Yafuri die wat zei. Ze lachte kort en schudde met haar hoofd. "Gekkerd , je weet toch dat ik nooit ouder dan jou zal worden." zei ze en ze grinnikte. Ze haalde haar arm rond zijn middel vandaan en gooide zijn haar in de war. Ze vond het leuk om hem te plagen. Ze zag dat zijn blik even naar de lucht ging en ze keek even over zijn schouder heen naar een van de graven. Al snel hoorde ze zijn stem weer en ze keek hem aan. "Dankje." zei ze zacht terwijl ze nog wat dichterbij ging staan. Ze dacht even aan het moment dat ze Yafuri voor het eerst zag , en ze glimlachte. Plots voelde ze zijn lippen op die van haar en Ella sloot haar ogen. Haar arm gleed weer rond zijn middel en zo bleef Ella staan.

Yafuri hield zijn lippen op de hare en hij sloot zijn ogen. Hij deed zijn arm wat meer om haar heen en hij streelde haar hand nu ook even met zijn duim. Hij haalde zijn lippen daarna even van die van haar af maar het scheelde niet veel of hun lippen konden elkaar weer raken. ''Ik hou van je, Ella..'' zei hij zacht tegen haar met een licht glimlachje en hij gaf haar weer een lange kus. De beelden van hun ontmoeting schoten even door zijn gedachten. Al vrij in het begin waren ze best close, en dat begon dan ookal een beetje door dat hij haar had opgetild. Hij had altijd eigenlijk gezworen dat hij nooit verliefd zou worden, maar nu had hij een meisje waar hij echt heel veel van hield en daar had hij dan ook geen spijt van. Hij wou zijn hele verdere leven delen met Ella en hij hoopte dan ook dat ze nooit uit elkaar zouden gaan.

Toen Yafuri met zijn duim over haar hand streelde , liep er een rilling over Ella's rug. Hij deed dingen met haar , die ze nooit eerder gekend had. Ze voelde dingen die ze nooit eerder had gekend en ze vond het leuk. Toen hij zijn lippen van de hare haalde , schoten haar ogen weer open. Ze hoorde zijn woorden en glimlachte. "Ik hou ook van jou, Yafu." fluisterde ze. Ze sloot haar ogen weer en voelde dat Yafuri haar weerd kuste. Ze was nog nooit voor een lange tijd alleen samen met hem geweest. De andere keren kwamen de zon en haar nachtmerrie ertussen. Ze vond het alleen wel grappig , dat ze net op het kerkhof zo stonden kussen ookal hield Ella van het kerkhof. Maar de nacht en de stilte zorgde er toch voor , dat het ietwat romantisch werd. Toen Ella nog klein was , zei ze altijd dat ze nooit verliefd zou worden op een jongen , en dat ze altijd alleen zou blijven. En nu was ze samen met Yafuri en ze vond het geweldig. Ze had een hele tijd stil gestaan en Ella haalde haar lippen van die van hem af en ze keek hem aan, waarna ze haar gezicht weer in zijn hals verstopte. Ze gaf een klein kusje in zijn hals en giechelde toen kort. Ze hield zoveel van hem en ze zou het niet overleven als hij ooit bij haar weg zou gaan. Ze wreef zachtjes over zijn rug en ze zuchtte tevreden.

Yafuri had haar woorde gehoord en het deed hem goed om die te horen. Yafuri merkte toen dat ze haar lippen weer van de zijne afhaalde en hij opende zijn ogen dan ook weer, maar nog voor dat hij haar aan kon kijken had ze haar gezicht in zijn nek gelegt. Hij voelde dan ook het kusje en vervolgens voelde hij het gewrijf over zijn rug. Hij glimlachtte dan ook even lichtjes en een raar maar toch fijn warm gevoel vulde zijn buik. Hij begon dan ook zachtjes haar onderug te strelen en hij keek rustig naar haar. Nu zou hopelijk niets deze tijd verpesten, want als dat wel zo was dan zou hij nogal heel erg geirriteerd raken.

Op Ella's gezicht zat nog steeds een glimlach. Toen ze voelde dat Yafuri haar onderrug streelde , liep er een rilling over haar rug. Een warm gevoel bekroop haar en ze keek hem aan. Ella glimlachte, maar zei geen woord. Ze wou de stilte niet verbreken. Ella's hart stond dan wel stil , toch had ze soms het gevoel dat het toch nog klopte als Yafu bij haar was. 'Wel , wat krijg ik als cadeautje voor mijn verjaardag?' grinnikte ze terwijl ze hem een por in zijn zij gaf. Ze grijnsde haar scherpe hoektanden bloot en keek hem aan.


( zwaar inspiratieloos o_o' )

Yafuri hoorde ineens haar woorden en hij zijn blik schoot naar de zakken van zijn vest. ''O bijna vergeten..'' zei hij met een zucht en hij haalde een doosje uit zijn zak. Het doosje voelde fluweel aan en hij glinsterde dan ook lichtjes in het licht van de maan. Yafuri hield het voor haar. ''Alsjeblieft..'' zei hij met een glimlach. Hij hoopte dat ze het cadeautje leuk vond, hij had dan ook nog voor dat hij naar het kerkhof was gegaan snel even een winkel bezocht. In het doosje zat een gouden kettinkje met bedeltje van een halve vleermuis eraan, op het vleermuisje stond de letter Y, de letter van zijn naam dus. Hij had dan ook zelf de andere helft van het kettinkje om en op zijn halve vleermuisje stond dan ook de letter E, dus de letter van Ella.

Ella lachte en rolde met haar ogen toen ze hoorde wat hij zei. Ze was best wel benieuwd naar wat het cadeautje was. Toen ze het doosje zag werden haar ogen groot. "Je gaat me nú toch nog niet ten huwelijk vragen." grapte ze terwijl ze het doosje aannam. "Bedankt." fluisterde ze. Eigenlijk had Ella niet gedacht , dat Yafuri nog een cadeau was gaan halen , dus was dit echt wel een verassing. Ze deed het doosje open , en zag het kettinkje. Een nog grotere glimlach verscheen op haar gezicht en ze haalde het kettinkje eruit. Het was een half vleermuisje , met de letter Y van Yafuri. Ze keek er naar en glimlachte , waarna ze hem een lange kus gaf. Toen ze haar lippen weer van de zijne had afgehaalt glimlachte ze nogsteeds. "Wil je me helpen om het om te doen?" vroeg ze terwijl ze het kettinkje aan hem gaf en zich omdraaide , zodat ze met haar rug naar hem toe stond. Haar haar gooide ze in een staart over haar schouders en ze keek even naar de maan.

Yafuri keek hoopvol toe van of ze het mooi vond. Hij merkte dan ook haar glimlach en hij kreeg vervolgens een lange kus en Yafuri sloot zijn ogen even. Nadat hun lippen weer van elkaar af waren keek hij haar rustig aan. Hij hoorde dan ook haar vraag en hij knikte glimlachend. Hij nam het kettinkje aan en hij wachtte tot ze met haar rug naar hem toe stond. Hij deed daarna het kettinkje voorzichtig om. Toen het eenmaal rustig om haar hals hing ging Yafuri tegen haar rug staan en hij sloeg een arm om haar heen. Met zijn andere hand haalde hij zijn kettinkje onder zijn vest vandaan en hij liet het glimlachend aan Ella zien. ''Ik heb er ook een..'' zei hij rustig tegen haar en hij hield zijn halve vleermuisje tegen die van Ella zodat het vleermuisje nu een was. Hij legde zijn kin vervolgens op haar schouder en hij liet zijn kettinkje weer los. Hij legde zijn andere arm dan ook om haar heen en bleef zo rustig staan.

Ella voelde hoe het koude kettinkje om haar hals hing en ze glimlachte. Ze staarde naar de maan , die uitzonderlijk groot en vol was deze nacht. Toen ze voelde dat Yafuri tegen haar rug ging aanstaan en een arm om haar heen sloeg sloot ze haar ogen. Ze legde haar hand op die van hem en zag toen dat hij ook een half vleermuisje had. Toen ze zijn woorden hoorde opende ze haar ogen en glimlachte ze waarna ze naar het nu hele vleermuisje keek. Ze vond het leuk , dat hij voor een vleermuis had gekozen , en niet voor zo'n hartje dat iedereen al had. Het paste ook bij hun. Allebei vampieren , wezens van de nacht. Weer begon ze het liedje te zingen van daarnet. Toen ze zijn kin op haar schouder voelde , legde ze haar hoofd tegen het zijne aan en legde ze haar andere hand op zijn arm die ondertussen ook rond haar lag.

Yafuri voelde haar hoofd tegen het zijne en hij sloot zijn ogen even. Hij luisterde dan ook naar hoe ze weer zong en hij vond het nummer erg mooi. ''je kan goed zingen..'' zei Yafuri rustig tegen haar en hij glimlachtte even lichtjes. Het liedje pastte dan ook zo'n beetje wel bij hun. Yafuri voelde haar handen op de zijne en hij streelde met een hand zachtjes haar buik. ''I will stay forever with you..'' fluisterde Yafuri in haar oor en hij opende zijn ogen dan ook weer even en hij keek rustig naar haar vanuit zijn ooghoeken.

(Sorry voor kort bericht.)

Ella lachte kort toen Yafuri haar complimenteerde over haar gezang. Ze voelde hoe hij over haar buik streelde , en ze sloot haar ogen. Ze genoot van elke seconde , dat hij bij haar was. Ze hoorde wat hij zei , en haar wangen werden rood. "Ik blijf ook voor altijd bij jou, zelfs als je me niet meer wilt." fluisterde ze , alleen het laatste klonk wat zachter. Ze deed haar ogen weer open en keek vanuit haar ooghoeken naar hem.
Ze zuchtte en dacht aan Milla. Hoe zou het nu met haar zijn? Ze was gewond , en was niet meer in haar huis. "Zouden we niet beter naar huis gaan?" vroeg ze wat onzeker. Ze wist dat Yafuri het haatte als er wat tussen hun momenten samen kwam, maar ze maakte zich zorgen over Milla. Ze vroeg altijd aan alles en iedereen , of ze mee naar haar huis komen om er te overnachten, ookal kende ze die persoon maar een uur of twee. Straks konden ze nog een hotel openen. Ze wreef met haar duim over zijn hand en ze sloot haar ogen weer. Nieuwsgierig naar zijn reactie.

Yafuri glimlachtte om haar woorden en hoorde dan ook dat ze de laatste zin wat zachter zei. ''Voor mij geld hetzelfde..'' zei hij rustig en hij had zijn ogen nog steeds gesloten. Yafuri hoorde toen haar woorden en hij keek voor kort naar haar vanuit zijn ooghoeken. ''Waarom? Is er weer iets aan de hand ofzo?'' vroeg hij droog. Er was toch niet weer iets met Milla? Hij snoof dan ook een keer en hij sloot zijn ogen weer. ''Ik bedoel ik snap best als je op deze plek niet langer wil blijven maar dan kunnen we toch ook gewoon ergens anders heen gaan?'' vroeg hij rustig aan haar terwijl hij haar nog steeds zachtjes over haar buik streelde. Hij voelde dan ook dat ze met haar duim over zijn hand wreef en hij glimlachtte even lichtjes.

Ella hoorde aan zijn reactie, dat hij het niet leuk vond. "Nee er is niks aan de hand, maar het begint hier wat drukker te worden" zei ze rustig terwijl ze in de richting van een groepje mensen knikte. Het was stilaan ochten.d geworden , en de eerste bezoekers van vandaag , maakten hun intrede op het kerkhof om hun overleden geliefden te bezoeken. ''Ik bedoel ik snap best als je op deze plek niet langer wil blijven maar dan kunnen we toch ook gewoon ergens anders heen gaan?'' hoorde ze zijn rustige stem vragen en Ella knikte. 'Alleen heb ik geen idee waar we heen kunnen gaan.' zei ze terwijl ze zich omdraaide en haar armen weer om zijn middel sloeg. Ze keek hem kort aan en glimlachte kort.

Yafuri luisterde naar haar woorden en hij keek om naar het groepje mensen. Hij gromde lichtjes en hij keek even scherp naar hen. Hij richtte zijn blik daarna weer naar Ella en hij luisterde naar haar woorden. ''Hm ja ik eigenlijk ook niet, maar de hele dag thuis hangen is ook niet zo leuk..'' zei hij en hij merkte dat ze zich omdraaide. Zijn handen lagen nu op haar rug en hij voelde hoe ze haar armen om zijn middel sloeg. Hij glimlachtte even lichtjes en hij gaf haar een kort kusje op de lippen. Hij richtte zijn blik dan ook voor kort op het kettinkje dat hij haar had gegeven. Hij had er geen moment spijt van gehad dat hij dat voor haar gekocht had. Ella betekende alles voor hem en dus had hij het wel leuk gevonden om iets voor haar verjaardag te geven.

Ella knikte en dacht na over waar ze heen konden gaan. Ze konden op straat rondhangen of in de steegjes waar geen kat kwam. Ze konden naar de brug gaan, maar daar was teveel water naar Ella's zin. Het museum was saai , maar misschien konden ze naar het autopark gaan. Ze voelde het kusje en ze glimlachte. Ze merkte op dat hij naar het kettinkje keek en haar glimlach werd breder. Ze vond het kettinkje gewoon geweldig. Ella was stapelgek op Yafuri, bij alles wat hij deed of zei , voelde Ella zich goed. Hij gaf haar een gevoel dat ze nog nooit had gevoeld , hij liet haar hart weer tot leven komen. Ze knuffelde hem en bleef toen helemaal tegen hem aangedrukt staan. Ze luisterde naar de mensen achter haar en ze rolde met haar ogen. Een van de vrouwen zei dat de jeugd de laatste tijd overal verliefd stond te doen. Ella liet Yafuri los en draaide zich om. De vrouw keek haar kwaad aan en de rest deed met haar mee. Ella's ogen flitsten rood op en ze liet haar gevaarlijk scherpe hoektanden zien. Ella's hoektanden waren altijd lang , ze liet ze nooit verkleinen tot 'normale' lengte. De vrouwen keken geschokt naar Ella die dreigend een stap naar voor zette. "Als je bij je geliefde wilt liggen , dan kan ik daar voor zorgen." siste ze terwijl ze nog een stap in de richting van de vrouwen zette. De vrouwen maakten zich zo snel mogelijk uit de voeten en Ella grinnikte kort. Ze bleef naar de vrouwen staren die over het kerkhof raceten en ze lachte vals.