Rondhangen.

Verveeld zat Xena tegen een paal aan , op de houten brugleuning. Met een kille blik staarde ze naar de reflectie van de maan in het water. Ze dacht na over verschillende dingen uit haar verleden. Hoe ze was afgeslagen door haar oom, hoe haar nicht zelfmoord had gepleegd. Xena sloot even haar ogen en begon toen met een donkere , enge stem te zingen.

Long lost words whisper slowly to me
Still can't find what keeps me here
When all this time I've been so hollow inside
I know you're still there

Watching me, wanting me
I can feel you pull me down
Fearing you, loving you
I won't let you pull me down

Hunting you, I can smell you - alive
Your heart pounding in my head

Watching me, wanting me
I can feel you pull me down
Saving me, raping me, watching me

Watching me, wanting me
I can feel you pull me down
Fearing you... loving you
I won't let you pull me down



Met een zucht liet ze haar been naar beneden hangen. Haar capouchon hield ze bijna altijd op. Plots liep er een nietsvermoedende man voorbij en Xena sprong soepel van de leuning af. De man keek haar aan en glimlachte naar haar. "Wat doet zo'n mooie dame als jou hier nog zo laat op de avond?" vroeg de man met een vriendelijke stem. Xena glimlachte terug. "Gewoon , wat nadenken." antwoorde ze rustig.
De man zette een paar stappen dichter , maar Xena deed niks. "En over wat denk je na?" vroeg de man terwijl hij een arm om Xena heen sloeg. "Ik denk na over hoe ik het beste mijn tanden in jou hals kan plaatsen." zei ze met een glimlach. "Oh , je bent dus een bijtertje. Daar hou ik wel van." zei de man met een knipoog en hij ging recht voor Xena staan. Ze grijnsde en ging dichter bij de man staan.
"Maar ik ben niet zomaar een bijtertje." grinnikte ze , waarna ze haar tanden in zijn slagader zette. De man schreeuwde kort, maar Xena had al de helft van zijn bloed opgedronken. Met een grijnsje liet ze de dode man op de grond vallen , maar ze veegde het bloed aan haar mond niet weg. Xena sprong weer op de leuning en ging weer tegen de paal aanzitten. Met een verveelde blik keek ze weer naar het water.

De zachte passen van Romeo waren haast onhoorbaar. Hij hoorde klanken vanaf de paal komen. Hij hielt zich stil en bleef doorlopen. Z`n ogen volgde z`n eigen voetstappen in het nattegras. Hij keek ineens recht omhoog toen hij een gillende mannen stem hoorde. Z`n ogen weken af naar de brug waar een man neerviel. Veel had hij niet gezien maar hij zag dat het meisje weer terug naar de paal komen.
Hij dacht na maar het lukte moeilijk met de geur van bloed in de buurt. Hij zuchte diep en hielt zich in. Onschuldige mensen vermoorden deed hij niet. Maar ze zouden hun verdiende loon krijgen als ze hem lastig vielen. Hij ging met z`n hand langs z`n wang. Z`n blik viel toen op de maan die boven hem scheen. Hij wende z`n ogen af naar beneden en liep verder.
Nu was hij bij de brug aangekomen. De dode man lag met een klein plasje bloed rond z`n nek. Romeo boog zich voorover en draaide de man om. In z`n nek stonden tandafdrukken. Hij ging even met z`n tong langs z`n lippen maar keek naar de man en zag dat hij zo goed als niet meer in zich had. Romeo stond op en keek zoekend om zich heen. Om dit tijdstip was er bijna niemand buiten. Hij zuchte en liep wat zenuwachtih heen en weer. De drang naar bloed was nu sterk maar waar moest hij heen...

Ze zag een jongen staan toen ze naar de brug liep.Ze was juist terug van bib en was op weg naar huis.Ze was verdrietig en humeurig. Ze kon de drang van haar streke reukzin niet weerstaan.Ze zal en moest bloed proeven..maar ze kon die arme jongen niet doden,te jong,te riskant en té knap. Dus ze liep snel voorbij en stiekem hoopte ze dat ze hem snel zal terug zien.

Hij zag een meisje voorbij komen. Even vielen z`n ogen op haar maar toen naar de dooie man op de grond. Hij aarzelde. Maar al snel pakte hij z`n benen en trok het zware gewicht mee naar een donker plekje ergens in een vlakbije steeg. Hij wierp een blik op de man maar boog zich toen over het hout. Hij haalde een aansteker uit z`n zak en een papieren zakdoekje. Deze stak hij in brand en legde deze op het hout. Hij liet dit even branden en liep rond de brug. Hij vond wat hij wilde een stukje ijzer. Waarschijnelijk van een of andere kapote fiets. Hij nam deze weer terug naar het vuur en hielt deze er boven. Romeo keek weer naar de man in het steegje. Deze was lijkwit weggetrokken en had geen enkel teken van leven in zich. Romeo boog zich weer over het ijzer. Deze was onderhand erg heet geworden en zou een brandwond veroorzaken. Hij stond op en liep met een haze gangetje naar de man. Het hete ijzer legde hij in z`n nek en het maakte een naar sissend geluid. Hij haalde het eraf. Eerst trok hij een stuk vel mee maar dat liet algauw los. De man had nu een vlinke brandwond. Romeo sleepte de man naar het vuur en liep weg. Hij liep naar de brug. Het meisje van net was verdwenen. Geen idee waarnaar toe. Hij keek om zich heen en hij was nu erg gespannen. Hij draaide zich om en liep naar de bibliotheek.

Ze zag dat de jongen een dode man naar een donkere plek sleurde.Ze was zo nieuwsgierig. En toen zag ze dat hij iets in brand steekte en ze zag ook een soort stuk ijzer.De jongen ging terug naar de donkere plek . Ze hoorde een sissend geluid dat haar bang maakte. "jeetje"zei ze stil.Ze rende razendsnel weg en ze verschool zich achter een vrachtwagen,zodat de jongen haar niet kon zien.Toen hij weg was ging ze naar de man bij het vuur. Pas dood,merkte ze op.Het bloed rook naar verbrand ijzer.Ze hurkte en boog zich over de man heen.Zou ze bijten of niet? Waarschijnlijk wel ,want ze moest bloed hebben. Dus ze zocht een plekje op de man zijn huid en kwam bij een vreemde vorm aan in zijn nek."Dus dat was hij aan het doen"mompelde ze.Ze zette haar tanden in zijn hals en begon te drinken.toen ze klaar was, veegde ze het bloed van haar mond en tanden af en ging op de harde grond zitten.Afwachtend of er nog iemand langs zou komen.

Ze stond recht en ging naar haar zogegde huis.Haar huis was een paar maanden geleden uitgebrand en nu is ze op zoek naar onderdak.Haar kont was gevoelloos geworden door het uurenlange wachten op iemand.Maar er was geen kat voorbij gekomen.