Nieuw in het internaat

Hij wist dat die kerels hem nog zullen lastig vallen en hij glimlachte. "Ach het hoeft niet. Ik vond het wel leuk om ze een lesje te leren." Hij zag toen een leerkracht die de jongen zijn neus bekeek. Hij keek strak naar de man die hem kwaad aan staarde. Bang was hij niet en deed alsof er niets was gebeurt.

(Ja ik ook niet hoor ben nog niet zo goed waker )

Milla grijnsde. "Kijk en leer" zei ze met een valse grijns en liep naar de twee. "Hij is tegen de muur gelopen en mijn vriend wilde hem helpen maar hij duwde dus het is neit zijn schuld" zei ze en keek even dreigend naar de jongen. De leerkracht zei er verder niets van en liep weg met de jongen. Milla richtte kort haar blik op de groep die snel achter hun leider en de leerkracht aanliepen. Milla grijnsde en liep rustig naar Obaj.

Hij grijnsde en knikte goedkeurend. "Oke dat was best wel goed." Hij was kletsnat maar had er niet zo'n problemen mee. Hij zou zich straks wel omkleden in zijn nieuwe kamer. Zijn ogen keken het groepje na tot die helemaal verdwenen waren. Daarna keek hij naar Milla en keek wat ontspannen. Met een blik naar enkele mensen die hem aanstaarde.

Milla grijnsde even. "Niet opletten ze staren vaak" zei ze en grijnsde. Ze keek rustig rond en stak haar handen in haar zakken. "Saai hier" mompelde ze droog. Ze leunde tegen een muur en snoof even.

Hij knikte ook verveeld. "Tja wat valt er hier ook te beleven? Je kunt alleen jagen en leren. Ik hoop maar dat ik hier niet voor altijd moet zitten kiezen." Hij bleef nog waar hij stond en staarde voor zich uit. Leren is wel het laatste wat hij wil. Zijn zwarte ogen keken naar enkele meiden. Sommigen stelden zich voor. " Hai ik ben Nai, als je vragen hebt over het internaat kun je het altijd vragen. " Zei het meisje. Hij snoof en rook dat ze ook een vampier was. "Eu leuk je te leren kenen Naj ik ben Nai." Daarna staarde hij naar de grond.

(Oke , als het niet goed is verbeter me maar. '-' Ik ga niet alles lezen.)

"Hi Milla." zuchtte ze terwijl ze rechter ging zitten. Ella wou zichzelf voorstellen , maar haar zus was haar voor. Toen ze hoorde dat er mensen aan het giechelen waren , keek Ella achterom en ze liet een dreigende blik zien. De meisjes keken haar geschokt aan en draaiden zich toen om. Ella zuchtte en keek naar het raam. Ze dacht na over bepaalde dingen en plots voelde ze een stoot. "Hé nou zeg." gromde ze en ze keek vals naar haar zus. "Heb je al iemand gezien die op Zero leek." vroeg haar zus en Ella knikte als teken van "ja". "In het autopark." zuchtte ze. "En niet alleen weggaan" zei Milla. "Ik wil neit dat je wat overkomt, hij is sterker dan je denkt" vervolgde ze en Ella gromde. "Je bent m"n moeder niet." siste ze terwijl ze het ene been over het andere gooide en haar armen overelkaar legde. Ella was weer in gedachten verzonken en hoorde niet wat de andere zeiden. Plots hoorde ze Milla zeggen dat ze mee mocht. meemogen naar wat? Ella haalde haar schouders op en volgde haar zus naar buiten. Het regende. "Ugh , regen." gromde ze en ze ging zo snel als ze kon onder een afdakje tegen de muur aanstaan. Ze zag dat een groepje jongens op Obaj afkwam en een van hen zei wat. Ella rolde met haar ogen en keek da andere kant op. Ella was zich niet bewust van wat er rond zich gebeurde en staarde maar doelloos voor zich uit. Af en toe liet ze een zucht als teken dat ze nog leefde.

Met een grijns zuchte hij ook. Waarom bestaat dit ook eigenlijk? Hij trok een raar gezicht bij de gedachte. Op eens keek hij heel kil en leeg. Zijn kleur van ogen verandere in geel. Hij richte zijn zicht naar een groepje mensen. Die geuren rokken heerlijk maar er waren te veel die hem konden zien. Hij liep naar een andere boom ver van de groep. Dit was dus ook niet echt een goed plekie om zich koest te houden. Hij sloot zijn ogen en probeerde zich te beheersen. Wat wel moeilijk was voor een begineling.