I can't take the smell

Zero hoorde wat hij zei en lachte eventjes. "Ach,je oren zijn best wel leuk"zei hij tegen hem en glimlachte eventjes. Hij rekte zich even uit en keek dan naar de grond. Tot hij hoorde wat Kenshin zei. "Tenzij je het wilt,niet nee"zei hij droog tegen hem en wreef even over zijn nek. Wel was Zero ietwat vermoeid de laatste tijd,hij had geen nachtrust meer gehad sinds hij zijn nicht had aangevallen. Tot slot wreef hij even in zijn ogen en gaapte hij kort.

(sorry inspiloos)

(Geeft niet.)

Kenshin moest zich in houden niet rood te worden toen Zero zei dat zijn oren best leuk waren. Hij draaide zijn hoofd dan ook even weg en hij kuchtte een keer droog. Hij keek dan weer om naar Zero toen hij zijn volgende woorden hoorde. ''Ben je gek ofzo? Natuurlijk wil ik dat niet, juist niet.'' Zei hij droog en hij grinnikte even. Kenshin keek dan weer wat voor zich uit en hij merkte vanuit zijn ooghoeken de bewegingen op van Zero. Hij hoorde dan ook dat hij kort gaapte en Kenshin keek hem met een korte grinnik aan. ''Volgensmij moet jij ook naar bed toe.'' Zei Kenshin droog en lachtte even kort.

Zero wou in lachen uitbarste toen hij had geantwoord. Hij was een gast die je niet vaak zag. Een vampier die kon lachen om zijn grap,niet vaak gebeurd maar ja. Toen hij zei dat hij beter naar bed kon gaan haalde hij zijn schouders op. "Om dan weer wakker te worden van het gegil in mijn dromen,toch maar niet"zei hij tegen hem en keek hem aan. Hij verveelde zich aleen maar daarom geeuwde hij,maar natuurlijk was hij ook wel wat moe. Maar slapen deed hij toch al slecht dus waarom zou hij nu al gaan slapen,het had geen zin,want na een uur slapen werd hij wakker.

Kenshin keek even met een opgetrokken wenkbrauw naar hem. ''Dan heb je dus blijkbaar last van nachtmerrie's.'' Antwoorde Kenshin en hij grinnikte even. ''Slaap jij eigenlijk op een kamer in het internaat? Of heb je een eigen huis?'' Vroeg Kenshin toen wat nieuwschierig aan Zero. Kenshin sliep namelijk op een kamer in het internaat en hij had deze dan ook al eerder deze dag bekeken. En als hij eerlijk moest zijn sliep hij liever in het bed bij zijn ouders thuis, maarja daar zou hij nu nooit meer kunnen komen aangezien zijn ouders hem hadden gedumpt op het internaat. Blijkbaar waren zijn ouders dan ook echt harteloos.

"Ik heb hier een huis,wat eigenlijk veel te groot is maarja. Als je wil kom je daar maar pitten,want ik hoorde dat de kamers op het intarnaar niet veel voorstellen"zei hij droog. Hij keek hem even vragend aan,had hij nu zojuist een aanbod gedaan om bij hem in te trekken? Blijkbaar wel. Ach zijn huis was toch te groot. Kenshin zou dan een van de vrije slaapkamers krijgen,aangezien dat er wel een deel waren. "WAarom zit je hier eigelijk"vroeg hij aan hem.

Kenshin keek even verbaasd bij het antwoord van Zero. Had hij hem nou net gevraagd om bij hem in te trekken? Ach hij zou dat aanbod zeker niet afslaan. Maar hij moest wel op passen met wat hij dacht, straks floepte hij het er nog uit dat hij Zero wel een mooie jongen vond en dan zou hij zich echt dood schamen. ''Eh.. Ja dat klopt. Ik ben vanmorgen gaan kijken en het zijn nou niet echt kamers waarvan je blij kunt zijn, dus ja ik wil best bij jou in huis slapen, als dat echt geen probleem is teminste.'' Antwoorde Kenshin met een lichtte glimlach. Hij hoorde dan de vraag van Zero en Kenshin zuchtte eens diep. ''Mijn ouders hebben me hier gedumpt, ze zeiden dat ik te lastig was. En dat ik een hel voor de famillie was. Mijn ouders drinken namelijk geen bloed van mensen maar dat van dieren. Ze beschermen mensen, en ze stuurde me dus gewoon maar hier heen zonder ook maar te proberen om mij geen mensen bloed te leren drinken.'' Zei Kenshin op een wat zachtere toon en hij had zijn blik dan ook naar de grond gericht.

"Het is geen probleem,mijn huis is toch veels te groot voor maar een persoon"zei hij tegen hem aan haalde zijn schouders even op. Toen hij antwoord gaf keek hij hem even aan en zuchte diep. "Wel omdat jij dat vertelt zal ik je mijn groot geheim ook maar vertellen. Ik ben de zoon van een van de beste vampier jagers,ook heb ik een tweelingbroer Ichiru,maar waar die is wee ik niet. Op een avond kwam er een vrouw,een vampier dus bij ons langs en vermoorde mijn ouders,ze sloeg helemaal door. Aleen beet ze mij en veranderde mij,mijn broer zag ik voor het laatst met haar. Ik ben nog maar net veranderd en geloof me dit stel ik niet op prijs. Ik heb mijn ouders beloofd om ze te wreken en dat zal ik doen,aleen de vampieren die dicht bij me staan doe ik niets"zei hij tegen hem en keek naar de grond,hij had zijn verleden verteld aan een vreemde voor hem.

Kenshin glimlachtte toen Zero hem zei dat het geen probleem was dat Kenshin in zijn huis kwam slapen. Vervolgens luisterde Kenshin aandachtig naar wat Zero allemaal vertelde en hij keek dan ook af en toe even verbaasd. ''Dat is wel heftig zeg..'' Zei Kenshin met een zucht en hij had dan ook wel medelijden met Zero. ''Maar ben jij dan nu ook een..'' Hij durfde het bijna niet uit te spreken. ''Een vampier jager?'' Vroeg hij toen moeizaam met een flauwe glimlach. Hij wende zijn blik daarna even af en hij slikte een keer. Was het dan wel zo'n goed idee om bij hem in te trekken? Straks is hij achteraf toch niet te vertrouwens en word hij in zijn slaap vermoord door een vampier jager. Hij kneep zijn ogen even dicht bij de gedachten maar opende ze al snel weer want hij wou het niet laten opvallen dat hij steeds zo in gedachten was.

Zero keek hem aan en liet een diepe zucht klinken. "Ik vermoord aleen degene die wat tegen mij hebben,iemand anders doe ik niets"zei hij tegen hem. Hij merkte dat er iets niet goed was. Hij werpte zijn blik dan ook op de grond en zuchte weer even. "Kenshin,vertrouw je me?"vroeg hij dan aan hem en keek hem dan ook even aan. "Misschien is en vampier jager moeilijk te vertrouwen,maar ik wil onze vriendschap niet door het geen wat ik ben laten verpesten"zei hij tegen hem.

Kenshin hoorde dan zijn antwoord maar zweeg even. Hij wist niet echt wat hij daar op moest antwoorden en de vraag van Zero deden dan zijn ogen weer op hem richten. ''Nu ik deze woorden heb gehoord wel, ik vertrouw erop dat je niet tegen me liegt.'' Antwoorde Kenshin dan met een licht glimlachje en deze werd langzamer hand groter nadat hij de verdere woorden van Zero had gehoord. ''Ik wil onze vriendschap ook niet laten stoppen, ik bedoel; Ik heb totaal geen vrienden dus het zou wel leuk zijn als daar eens verandering in werd gebracht.'' Zei Kenshin glimlachend tegen hem. Fijn dat ik nu toch vrienden ben geworden met iemand, en dan ook nog met zo'n leuk iemand als hij.. Dacht Kenshin met een licht glimlachje en hij had zijn blik dan ook weer voor even op iets anders gericht.

Het deed hem deugd om dat te horen,even sloot hij zijn ogen om ze daarna weer te kunnen openen. Hij gaf hem een korte omhelzing en keek hem kalm aan. "Wel het doet me deugd dat ik nu toch iemand heb die bij me intrekt"zei hij tegen hem en glimlachte even. Maar de rechte reden waarom hij hier was was hij nog niet vergeten,hoewel hij niet veel zin had om die na te komen. Toch bracht het veel geld op,maar het feit dat Milla zwanger was geworden had alles ook veranderd. Hij snoof even,daar mocht hij niet aan denken. Hij dacht liever aan zijn verdere leven hier.

Kenshin keek weer even richting Zero en de omhelzing kwam dan ook geheel onverwachts. Kenshin kleurde dan ook even rood en hij wende zijn blik even af. Hij haalde dan ook weer diep adem en hij voelde aan de temperatuur dat zijn wangen weer wat normaler begonnen te kleuren. Naar mate zijn wangen weer de normale kleur waren keek hij Zero weer aan en hij glimlachtte ook even. ''Nou ik vind het ook wel leuk dat ik nu bij een vriend in kan trekken, dat is een stuk gezelliger dan zo'n kamertje in het internaat.'' Zei Kenshin weer op een kalme toon tegen hem.

Hij keek Kenshin even aan en rekte zich even uit. "En wat ga je eigenlijk verder doen hier"vroeg hij aan hem en keek even naar de grond. Even kleurde zijn ogen weer rood,maar hij had het al snel weer onder controle,waardoor zijn ogen dus weer naar het normale grijze kleurde. Hij boog zijn arm even waardoor de punt van een kleinde dolk in zijn arm prikte,maar nog net geen wonde maakte door de zwakker kracht die er was op geplaatst,had het zijn vel niet weten doorkomen. "Kenshin moest ik je ooit iets aandoen,geloof me dan doe ik het omdat ik mezelf niet onder controle heb. Maar doe dan alles wat in je macht om jezelf te beschermen"zei hij tegen hem.

Kenshin haalde kort zijn schouders op. ''Ik heb eigenlijk totaal geen idee, ik ken het hier ook nog niet zo heel goed dus dat werkt dan ook niet echt mee.'' Zei Kenshin met een zucht. Hij ging dan wat rechter zitten en zijn ogen werden weer even groot toen hij de verdere woorden van Zero hoorde. ''Ik hoop dat die dag nooit hoeft te komen.'' Zei Kenshin nu met een wat diepere zucht. Hij moest er niet aan denken, wat als dat beschermen dan vechten in hield. Dan moest hij vechten tegen Zero. Kenshin schudde de gedachten dan weg uit zijn hoofd en hij stond op. Hij rekte zich een keer uit en hij keek even in het rond. ''Zullen we naar je huis gaan? Ik wil die namelijk wel eens zien.'' Zei Kenshin met een lichtte glimlach terwijl hij Zero weer aan keek. Hij wilde namelijk even niet herinnerd worden aan iets onprettigs.

"Laat ons hopen"mompelde hij zachtjes tegen hem. Hij streek even met zijn hand over zijn voorhoofd en veegde wat haar weg. "Is goed"zei hij tegen hem en grijnsde even. Hij keek hem even kort aan en sprong dan zowat recht. Hij keek hem even vanuit zijn ooghoeken aan en de zachte glimlach bleef op zijn gezicht staan. Dan liep hij samen met Kenshin naar zijn huis,wat zich eigenlijk wel een eindje van hier was. Zero had een strakke houding zoals altijd maar hij bewoog zich toch zo licht over de grond dat je zou denken dat hij een klein kind was.

Kenshin grinnikte even omdat het zowat een sprong was die Zero maakte toen hij recht kwam. Kenshin deed zijn handen in zijn broekzakken. Op het moment dat Zero begon te lopen kwam Kenshin rustig naast hem lopen, hij was wel benieuwd naar hoe het huis van Zero er uit zag. Het was vast een groot huis want Zero had gesproken over veel kamers. Er kwam dan ook een droge gedachten bij Kenshin op over een huis met een doolhof erin. Hij grinnikte dan ook even en hij keek voor kort naar Zero waarna hij zijn blik gewoon rustig voor zich uit richtte en verder liep.