The home of Nuala in the dark side of the City

Hakuren merkte dat ze op zijn schoot ging zitten en hij glimlachte licht. Hij legde langzaam zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan. Hij voelde zich warm worden van binnen en genoot helemaal van dit moment. Hij sloot zijn ogen en de trannen vloeide wat minder over zijn wangen maar ze waren er nog steeds.

Nuala bleef op zijn schoot zitten, en ze voelde zijn armen om haar heen. Daarna sloot ze de ogen, en ze bleef zo zitten. Haar hoofd plaatste ze tegen zijn schouder, en nu begon ze wel echt moe te worden. Alleen liet ze hem dat niet merken, en ze gaf een kusje in zijn nek. Hoewel ze zijn bloed kon ruiken, toch deed ze hem niets. Ze zou hem een mens laten blijven, en dan voelde ze zich langzaam aan wegdommelen.

Hakuren merkte het kusje in zijn nek en glimlachte. Hij emrkte dat ze wegdommelde en hij legde haar rustig op haar bed. Hijzelf voelde zich ook wel moe om eerlijk te zijn. Hij stond op maar had nu geen zin om te gaan. Hij liep naar het andere kant van het bed en ging naast haar liggen. Hij sloot zijn ogen en viel niet veel later in slaap.

Nuala was uiteindelijk in zijn armen inslaap gevallen, en ze lag er dan ook vredig blij. Natuurlijk was het logisch voor haar om nu te slapen, maar speciaal voor hem was ze nog wakker gebleven. Haar ademhaling was rustig, waarna ze dan dichter naar hem kroop in haar slaap.

Hakuren sliep eens rustig in plaats van dat hij uberhaupt niet sliep. Hij ademde rustig en zijn hartslag was ook rustig. Dat concludeerde dat hij zeker goed sliep. Hij had zijn ogen gesloten en merkte ook niet dat Nuala tegen hem aan ging liggen.

Nuala lag nu tegen hem aan, en ze sliep gewoon door. Algauw begon ze te woelen in het bed, en zonder dat ze het door had lag ze nu half op hem. Haar ademhaling bleef gewoon rustig, en je zou zelf kunnen zeggen dat ze op een gegeven moment niet meer begon te ademen. Nouja technisch gezien was ze dood, maargoed ook vampieren konden ademen. Haar hand lag op zijn borst, maar ook haar hoofd lag daarop.

Hakuren lag op zijn rug en merkte niet wat er om hem heen gebeurde. Hij had een mooie droom over hun twee. Hij legde een arm in zijn slaap om haar heen en drukte haar tegen zich aan.

Nuala bleef gewoon zo slapen, en ze merkte zijn arm niet echt op. Ze droomde rustig over vanalles, en ze hoopte dat het snel nacht zou worden. De nacht was de enige tijd dat ze naar buiten zou gaan, maargoed dat was dan ook normaal voor vampieren.

Hakuren's droom ging langzaam over in een nachtmerrie. Zweetdruppels kwamen op zijn voorhoofd en hij begon langzaam te woelen. Ineens schoten zijn ogen open en schoot hij overeind. "NUALA!!" riep hij en zijn ogen kniperde even. "Een nachtmerrie.." zei hij zacht en zijn ogen richtte zich op het raam. Hij keek even naar buiten door de gordijnen op zij te schuiven. "Al nacht?" mompelde hij en zuchtte even. Hij keek naar Nuala en zuchtte.

Nuala lag rustig te slapen totdat hij ineens haar naam begon te roepen, en ondakns haar scherp gehoor schrok ze zich dan ook dood. Ze keek hem verbaasd aan, en ze geeuwde heel even kort. "Wil je volgende keer niet zo roepen? Ik bedoel ik heb een erg scherp gehoor hoor." Zei ze dan tegen hem, en ze voelde hoe haar maag begon te grommen. "Hmm het is etenstijd voor me." Zei ze dan even droog, en ze keek naar hem.

Hakuren keek haar aan en zuchtte. "Sorry. Ik had een nachtmerrie..." zei hij kalm en keek haar aan. Hij glimlachte. "Succes..." zei hij en keek haar aan. "Ik denk dat ik even naar de bieb ga..." zei hij. "Ik moet hem nog even checken of hij goed afgesloten is.." zei hij. "Althans dat is mijn taak. Mijn baas is namelijk oud.." zei hij vriendelijk en glimlachte naar haar. Hij keek naar de deur. "Smakelijk.." zei hij plagend en liep naar de deur.

Nuala keek naar hem, en ze hoorde dan zijn woorden. "Waarom had je een nachtmerrie? Ik bedoel waarover ging die nachtmerrie?" Vroeg ze dan rustig aan hem, en ze keek even naar zijn keel. Nouja ze kon zicht goed inhouden nu, anders kon hij wel dood zijn. Ze schudde haar hoofd dan ook even, waarna ze dan zijn andere woorden hoorde. Ze keek hem droog na als hij haar begon te plagen, en ze grinnikte even kort. Daarna liep ze zelf de deur uit, en ze keek even kort naar hem. "Wacht jij maar gekkie." Zei ze tegen hem, maar algauw was gewoon verdwenen. Ze zucht dan ook even, en ze keek kort naar de hemel. Ze was dus duidelijk wel verward, aangezien ze een keuze moest maken tussen een mens en een vampier. Even sloeg ze haar vuist in de muur, en ze beet op haar onderlip.

Haruken zuchtte even. "Over jou.." zei hij en glimlachte daarna. Hij liep langzaam de trap af en merkte dat ineens ze hem voorbij rende. Hij glimlachte en keek haar na. Daarna liep hij de andere kant op naar het winkelcentrum waar de bibliotheek zich bevond.