Het huisje van Milla

Milla sprong op het dak en liet haar eraf glijden. Ze belandde op haar beide voeten en keek op. Ze deed de deur open en hield deze open voor Jiro. Ze liep zelf dan ook naar binnen en keek rond. "Zet je" zei ze rustig. "Ik ben zo terug" zei ze met een grijnsje en liep nar boven. Ze keek rond maar nee weeral waren de twee niet te bekennen. Ze rolde met haar ogen en liep weer naar beneden. "Zo te zien is mijn zusje en haar vriend hier niet" zei ze met een grijnsje. Ze ging zitten en keek hem aan. "Achja ze zijn vaker weg" zei ze met een grijns. "Wil je wat drinken?" vroeg ze dan en wachtte rustig af.

Jiro sprong niet lang achter Milla aan en landde ook keurig op zijn voeten. Hij stapte naar binnen en keek even kort rond. Hij ging op de bank zitten toen Milla dat zei en wachtte kalm af tot ze weer terug kwam. Hij grijnsde even terug naar Milla toen ze over haar zusje begon maar automatisch ging Jiro's gedachte naar Kataro en werd die grijns van zijn gezicht geveegd. Daarm drong Milla's vraag eerst ook niet tot hem door. Hij keek dus even verschrikt naar haar op toen hij besefte dat ze hem wat gevraagd had. Jiro schudde zijn hoofd. ''Ik hou me eigenlijk maar aan een bepaald dieet en drinken zit daar voor mij niet bij in begrepen'' zei Jiro. Hij dronk enkel mensenbloed. Niet dat hij niet kon eten of drinken. Dat kon hij makkelijk, het smaakte voor hem echter alleen maar naar zand en karton. Vandaar dat hij uit voorkeur niks meer at of dronk.

Milla grijnsde even en bleef zitten. "Oke dan" zei ze rustig en grijnsde kort. Ze zette de tv maar op ook al maakte het haar niet zoveel uit. Ze dacht aan Ella, was ze wel veilig? Nouja Yafuri was er ook niet dus vast wel. Ze zuchtte even en was de laatste tijd best moe geweest maarja. Ze keek weer rustig naar Jiro en had niet echt een idee waarover ze zouden kunnen praten. Ze zweeg ook en richtte haar blik op de tv. Opeens dacht ze aan iets en keek Jiro aan. "Ohja als je heir wil overnachten mag je best een kamer uitkiezen, die 3 daar zijn bezet" zei ze en wees ernaar.

Jiro had zijn blik wat ongemakkelijk afgewend naar de tv. De stilte werd hem een beetje ondragelijk. Hij kon niet goed tegen stilte. Om de een of andere reden dook telkens als het stil was Kataro weer in zijn gedachte op. En het ergste was nog wel dat Jiro dan pas met schuld gevoelens werd lastig gevallen. Hij had het kunnen voorkomen dat hij zijn broertje kwijt zou raken. Hij keek om naar Milla toen zij gelukkig de stilte doorbrak. Zijn blik ging even naar de kamers die ze aanwees. ''Oke dan zal ik daar rekening mee houden. Dank je trouwens dat ik hier mag overnachten'' vervolgde Jiro met een vage glimlach.

Milla keek hem aan en grijnsde. "Graag gedaan hoor" zei ze en glimlachtte. "Ik ga me even wassen, zoek gerust een kamer uit" zei ze en stond op. Ze liep naar boven en ging de badkamer in. Ze kleedde haar uit en zette de douche aan. Ze douchtte en wastte haar haren. Ze kleedde haar weer aan en liep naar haar kamer. Ze liet de deur op een kier en keek stil naar de foto van haar, haar zusje en hun moeder.

Pas toen Milla boven verdwenen was stond Jiro pas op. Hij liep een beetje rond in het huis, ontweek de kamers waar hij niet mocht komen. Uiteindelijk duwde Jiro de deur van een kamer open waar Milla niet van had gezegd dat die bezet was. Zachtjes sloot hij de deur weer achter zich. Hij liet langzaam zijn jas van zijn schouders glijden. Eronder had hij nog een net zwart overhemd aan. Wat kleding betrof was Jiro over het algemeen wel netjes gekleed. Meestal bijna in een net pak. Het enigste wat ontbrak was dan een colbert en een stropdas. In plaats daarvan droeg Jiro een lange rode jas die tot aan zijn enkels reikte. Jiro legde zijn jas over de armleuning van een stoel die in het vertrek stond. Hij deed daarna zijn schoenen uit en zette die onder de stoel. Daarna ging hij even op het bed liggen en staarde met zijn handen onder zijn hoofd naar het plafon.

Milla dacht aan Zero en zuchtte diep. Hij moest niet weer hierheen komen want dan stond ze klaar. Ze hoopte dat Ella veilig was. Ze stond op en liep naar het raam. Haar rode ogen bespeurden de buitenlucht en ze zuchtte even. Ze keek weer naar de foto en pakte deze vast. Ze ging zitten en keek ernaar. Ze mistte haar moeder wel maarja. Hier was ze ook wel gelukkig.

[Even Milla xD]

Precies op hetzelfde moment dat Milla aan haar moeder dacht was bij Jiro een ander belangrijk persoon in zijn gedachten. Hij sloot even zijn ogen maar sliep niet. Dat kon hij niet meer. Hij kon enkel rusten maar niet slapen. Rusteloos opende Jiro zijn ogen weer en stond op van het bed. Hij legde zijn handen even in de vensterbank en keek ook naar buiten. Hij zuchtte even diep terwijl er oude herinneringen weer naar boven kwamen. Jiro schudde even licht met zijn hoofd, alsof hij de gedachten wou wegschudden. Daarna liep hij de kamer uit. Hij liep naar boven en zag daar een deur op een kiertje staan. Door de kier zag hij Milla zitten. Jiro liep even naar de deur toe en klopte drie keer.

Ella's hand had nogsteeds die van Yafuri vast terwijl ze naar de voordeur liep. "Gaat het nog?" vroeg ze bezorgd terwijl ze de deur opendeed. "We zijn thuis!" riep ze onderaan de trap, waarna ze naar Yafuri keek. "Ik denk dat je beter op je bed gaat liggen, ik laat je wel met rust." zei ze zacht terwijl ze zijn hand los liet en hem aankeek. Ze snoof even en een onbekende geur drong haar neus binnen. Het was een vampier , maar ze kende hem of haar nog niet. Ella schudde met haar hoofd. "Ze brengt ook altijd wildvreemden mee naar huis." zei ze hard zodat haar zus het zou horen als ze hier was. Ella glimlachte naar Yafuri.
"Ik hou van je." fluisterde ze waarna ze even naar boven keek. Nog steeds had ze geen reactie gekregen van Milla , of van de vreemdeling in hun huis.

Yafuri glimlachtte even lichtjes naar haar. ''Het gaat wel, en ja ik ga even liggen. Maar je mag best naar me toe komen hoor..'' zei hij rustig tegen haar. Hij had zelf ook de vreemde geur geroken maar zijn aandachtig er aan besteden lukte hem niet echt. Hij hoorde dan wat ze fluisterdend tegen hem zei. Hij drukte een kusje op haar lippen en hij glimlachtte even. ''Ik hou ook van jou, voor altijd..'' zei hij rustig tegen haar daarna liep hij de trap op en liep hij zijn kamer binnen. Hij liet zijn deur op een kiertje staan en hij trok zijn vest uit. Hij schopte zijn schoenen ook uit en hij deed de koker van zijn rug af en legde die op de stoel. Hij keek daarna naar de spiegel en hij keek via de spiegel naar zijn ene helemaal zwarte oog. Waarom gebeurd dit? dacht hij met een zucht. Hij liep toen naar zijn bed toe en liet zich daar op vallen. Hij bleef liggen en zijn ogen vielen dicht.

Milla hoorde het geklop en keek op. "Oh Jiro kom maar" zei ze rustig en glimlachtte. Ze hoorde toen Ella en stond op. "Zo terug" zei ze en liep naar buiten. "Is er iets gebeurd?" vroeg ze en keek even naar yafuri. "En er is een nieuwe gast trouwens, hij heet Jiro. Misschien al iets over hem gehoord?" vroeg ze en keek haar zusje even aan. "Gefeliciteerd trouwens" zei ze en keek haar aan. Ze had een cadeau maar gaf die later pas.

(milla)

Ella glimlachte toen ze een kusje kreeg en zijn woorden hoorde. Toen hij naar boven ging , zag Ella Milla. "Yafu voelde zich niet goed." zei ze. Ze hoorde wat haar zus zei over een nieuwe gast en dat ze Ella feliciteerde en Ella rolde met haar ogen. 'Bedankt. Waarom haal je allemaal vreemde mensen binnen?" mompelde ze terwijl ze naar de woonkamer liep. De vreemde geur hing hier ook al. Ella zuchtte en liep toen naar de keuken. Ze was dan wel een vampier , Ella hield ervan om koekjes te eten. Ze sprong op het aanrecht , en deed toen een van de bovenste kastjes open. Al snel had Ella de koekjes gevonden en ze sprong weer van het aanrecht. Ze liep weer naar de hal en keek haar zus kort aan waarna ze naar boven liep. Plots zag ze een man staan en ze keek hem kil aan. Ze liep hem voorbij en dook haar kamer in.

Jiro keek Milla even na en bleef even in de deuropening staan met zijn hoofd tegen de deurpost geleund. Na een paar tellen besloot hij Milla maar achterna naar beneden te gaan. Op de gang liep hij een meisje tegen het lijf, waarschijnlijk Milla's zus. De kille blik was hem niet ontgaan. Zijn ogen volgde haar terwijl ze haar kamer indook. Kalm liep Jiro toen naar beneden en keek Milla aan. ''Charmante zus hoor'' zei hij enkel met een lichte grijns. Hij had zich weinig van haar aangetrokken. ''Maar misschien kan ik beter gaan aangezien je zus mijn aanwezigheid hier niet zo kan waarderen'' vervolgde hij daarna en met die zin was ook zijn grijns verdwenen.

Milla keek haar zus aan en snoof. "Ella, Zero was onze neef en Jiro is een vriend" zei ze en keek haar zus na. Ze rolde met haar ogen en keek op. "Ach negeer haar maar" zei ze en hoorde de woorden. "Nou het is mijn huis en haar vriend mag hier ook blijven dus jij ook" zei ze en glimlachtte. Ze keek even rond en dan weer naar hem.

Ella kwam haar kamer weer uit en hoorde wat de man zei. Ze rolde met haar ogen en bleef toen bovenaan de trap staan. Ella was pissed door de klap die ze van de man kreeg. Waarom had ze hem niet zien aankomen? Ze hoorde wat haar zus zei en gromde. "Ja tuurlijk , negeer me maar." mompelde ze terwijl ze naar Yafuri's kamer ging. Voorzichtig keek ze door de kier en ze zag dat Yafuri op zijn bed lag. Hij leek niet echt actief dus zou hij vast slapen. Zo stil mogelijk deed ze zijn deur open en liep ze zijn kamer in. Ze wou hem niet wakker maken , dus ging ze voorzichtig op zijn bed , naast hem liggen. Ze keek naar hem. Hij zag er vredig uit als hij sliep. Dan was hij niet die afstandelijke , agressieve Yafuri die andere vampieren en mensen zagen. Het leek erop dat alleen Ella zijn gevoelige en lieve kant zag. Ze glimlachte en bleef hem aankijken.

Yafuri was in slaap gevallen en had dan ook niet door dat Ella bij hem was komen liggen. Toch was zijn slaap dit keer niet zo vredig. Het lege zwarte gat dat niets voorstelde veranderde in een helse nachtmerrie. Hij zag een groep mannen voor hem staan. Allemaal hadden ze een geweer dat op hem gericht was. Yafuri keek scherp naar hun, het vreemde was alleen, het leek alsof hij de helft niet zag. Hij voelde met zijn hand aan zijn zwarte oog. Niets, hij zag niets.. hij was blind aan zijn rechter oog. Vervolgens hoorde hij knallen, en kogels boorden in zijn lichaam. Een daarvan raakte zijn borst en in het echt greep hij dan ook ineens naar zijn borst. Hij begon onrustig te ademen, maar normaal zou iemand allang wakker geschrokken zijn maar bij Yafuri was dit niet het geval.

Ella keek op toen Yafuri naar zijn borst greep. "Yafu?" vroeg ze rustig terwijl ze een hand op hem legde. Ze werd bang toen hij onrustig begon te ademen en Ella schoot recht. Zou hij pijn hebben ? Ella keek naar hem met een bezorgde blik in haar ogen. "Yafu?" vroeg ze opnieuw. Het leek erop dat Yafuri een nachtmerrie had en Ella dacht na. Meestal als Milla een nachtmerrie had , dan ging Ella bij haar liggen om over haar rug te wrijven. Meestal werd ze dan rustig. Ella ging tegen hem aanliggen , en legde haar hand op zijn rug. Langzaam begon ze kringetjes over zijn rug te wrijven terwijl ze zacht een liedje neuriëde.
Ze hoopte dat dat hem rustig zou krijgen , en dat de nachtmerrie zou stoppen.

Yafuri wilde wegrennen van de mannen in zijn nachtmerrie. Alleen hij voelde het brandende gevoel weer op zijn oog. Yafuri probeerde toch weg te rennen maar zijn benen leken niet te willen en bloed groeide over zijn lichaam als een plant de klimop. Yafuri probeerde wakker te worden maar het ging gewoon niet. Ineens drong er een zachtte stem in zijn nachtmerrie. Het was de stem van Ella en lichtjes begon hij te voelen van wat ze op zijn rug deed. Yafuri greep met de hand op zijn borst zijn shirt meer vast en hij ademde nog steeds wat rustig. Toch leek alles wazig te worden en langzaam verdwenen de mannen en het laatste wat van hen te horen was, was een valse lach. Ineens schoot Yafuri rechtop en hij keek hijgend met grote ogen voor zich uit.

Ella zag dat hij zijn shirt nog meer vastnam en ze wreef nog wat langzamer op zijn rug. Ze bleef het liedje neuriën en ze keek hem aan.
Ella slaakte een klein gilletje toen Yafuri plots rechtschoot. Ze had haar arm nog steeds rond hem , dus werd ze zowat weggesmeten. Ze zag dat zijn ogen groot waren en ze keek hem bezorgd aan. "Wat was er met jou aan de hand?" vroeg ze zacht terwijl ze rechter ging zitten. Ella was bezorgd om hem , hij deed al wat raarder sinds het kerkhof-slachtpartijtje.
Ze haalde haar arm rond hem uit en keek hem aan. De bezorgde blik in haar ogen was duidelijk zienbaar.

Yafuri hijgde nog steeds een beetje en zijn ogen stonden nog steeds groot. Ineens hoorde hij de woorden van Ella en hij slikte een keer. ''Dat is iets wat ik mezelf al een tijdje afvraag..'' zei hij met een diepe zucht. Ineens viel hem weer iets op, het leek wel of hij alles weer half zag. Hij stond dan ook gelijk op en hij liep naar de spiegel toe. En ja hoor, zijn rechter oog was nog steeds zwart. Yafuri ging er met zijn hand naar toe, maar hij zag niets.. net zoals in zijn slaap was gebeurd. ''Nee..'' zei hij en slikte een keer. ''Nee!'' riep hij toen kwaad en hij sloeg tegen de kast aan. Zijn vuist ging dwars door het kast deurtje heen. Plots gebeurde er iets wat nog nooit gebeurd was bij Yafuri, er viel een schaduw over zijn ogen heen omdat hij zijn capouchon op deed en een glinsterende traan gleed langs zijn wang, vervolgens kwam er nog een en nog een. Yafuri huilde voor de eerste keer in zijn hele leven.

Ella bleef hem aankijken , maar plots liep Yafu naar de spiegel. Ze hoorde hem roepen en Ella keek hem geschokt aan. "Wat? Wat is er ?" vroeg ze snel terwijl ze van zijn bed sprong. Ze wou op hem aflopen , maar plots sloeg hij dwars door de kast uit. Ella bleef verstijfd staan en keek hem aan. Zo had Ella hem nog nooit gezien. "Yafu?" fluisterde ze terwijl ze een stap dichterbij zette. Plots zag ze iets glinsterend langs zijn wang afglijden en Ella keek hem verward aan. Huilde hij nou ? Binnen een mum van tijd stond ze bij Yafuri en ze was nu de bezorgdheid zelve. Er volgden nog meer tranen en Ella keek hem aan, waarna ze haar armen om hem heen sloeg. "Yafu, wat is er?" fluisterde ze en ze keek hem recht aan. Ze kon zijn ogen niet goed zien door de schaduw die erover heen viel. Toch concentreede Ella zich op zijn ogen , en plots viel haar op dat een van zijn ogen zwart was , en niet bruin. Haar mond viel open, maar deze sloot ze alweer snel.

Yafuri voelde de armen van Ella omzich heen en hij legde zijn hoofd tegen haar schouders. ''Ella..'' zei hij en hij slikte een keer. ''Ik ben blind geworden aan m'n rechter oog..'' zei hij toen zachter, het was bijna onverstaanbaar maar als je goed naar hem luisterde kon je het wel horen. ''Waarom gebeurd mij dit, waarom al die ellende.. Alsof we al niet genoeg hebben gehad..'' zei hij zacht en hij sloeg zijn armen om Ella heen en drukte haar dichter tegen zich aan terwijl hij zijn hoofd op haar schouder hield. Waarom was hij onbewust in trance gegaan? Waarom kreeg hij die nachtmerrie? En waarom was hij nu blind aan zijn rechter oog? Waarom..? Dat waren vragen die in zijn gedachten bleven hangen.

Ella voelde hoe hij zijn hoofd tegen haar schouders legde en ze plaatste een van haar handen op zijn rug. Ze hoorde wat hij zei en haar ogen werden groot. "Maar hoe kan dat ?" vroeg ze geschokt terwijl ze hem aankeek. Hoe kon het dat Yafuri op een paar uur blind was geworden ? Ze deed zijn capouchon af en keek naar zijn zwarte oog. Haar mond viel open , en ze bleef er naar kijken. Ze hoorde wat hij zei en Ella legde haar hoofd tegen het zijne aan. Ella voelde hoe Yafu zijn armen, en hoe hij haar dichter tegen zich aandrukte. Ella wist niet wat ze moest zeggen en wreef langzaam over zijn rug. Ze had Yafuri nog nooit zien huilen. Ze vond het zo erg voor hem. "Wat er nog mag gebeuren , ik blijf bij jou en ik hou van je." fluisterde ze bijna onverstaanbaar.

Yafuri voelde hoe ze wreef over zijn rug. ''Ik weet niet wat er is gebeurd, blijkbaar is er iets fout gegaan..'' zei hij en hij slikte weer een keer. Hij merkte dan ook dat ze zijn capouchon had afgedaan maar hij vond het niet zo erg. Yafuri draaide zijn hoofd richting de spiegel en hij keek naar zijn zwarte oog. ''Er zal wel een reden zijn dat ik dit heb, misschien verdien ik het wel op een of andere manier..'' zei hij met een zucht. Hij hoorde toen haar woorden dat ze bij hem zou blijven en van hem hield. ''Bedankt, Ella.. Ik zal voor altijd bij jou blijven, je bent de enige waar ik echt heel veel om geef.'' zei hij zacht tegen haar en hij drukte een kusje op haar lippen.

Ella keek hem weer aan toen hij zei dat er wel een reden voor zou zijn. Ze haalde haar schouders op en keek toen naar zijn zwarte oog in de spiegel. Ella wist niet veel van zijn verleden, dus kon ze hem ook niet helpen om antwoorden te zoeken. Ze zuchtte even en keek hem toen weer aan. Ella glimlachte kort toen ze zijn woorden hoorde en zijn kus voelde. Haar ogen vielen dicht , zolang dat het kusje duurde en daarna legde Ella haar hoofd tegen zijn borst aan. Ze zuchtte weer en drukte zich toen nog dichter tegen Yafu aan.
Plots kwam er een golf van schuldgevoel over haar heen , en ze keek hem aan. "Sorry." fluisterde ze. "Als ik hier was gebleven , dan was dit allemaal niet gebeurd." vervolgde ze met een trilling in haar stem. Het was háar schuld dat Yafuri onverwachts in trance was gegaan, omdat zíj op die vrouwen afging.