Het huis van Zelman

Melody sliep rustig en al snel werd ze wakker. Ze kroop uit bed en rende naar beneden. Ze sprong wat in de zetel en verveelde haar nu Zelman nog wakker was. Ze legde een briefje dat hij niet bang moest zijn maar het was eerder brabbeltaal en daarna rende ze het huis uit.

Zelman werd de volgende ochtend wakker en hij keek slaperig op. Hij ging uit bed en hij rekte zich uit. Ineens bedacht hij zich wat er de vorige dag was gebeurd en hij keek in het rond. Melody lag niet meer in zijn bed, ach die was misschien allang beneden. Hij deed dan rustig zijn shirt,broek en schoenen aan en hij wastte zich in de badkamer. Vervolgens liep hij naar beneden en hij zag het lege blikje nog op tafel staan. Vreemde genoeg was het veel te stil in huis en hij ontdekte dan een briefje op de tafel. Hij pakte het op en keek er naar. Er stonden enkele woorden op en hij nam er maar van aan dat Melody even weg was. Hij stopte het briefje in zijn zak en hij gooide het lege blikje weg. Vervolgens pakte hij zijn vest en muts en deed hij beide aan. Hij liep daarna naar buiten. Hij ging er maar vanuit dat Melody gewoon wat buiten aan het spelen was ofzo.

Zelman liep met Melody weer naar zijn huis toe. Hij liep zijn huis binnen en hij hield de deur open voor Melody. Hij hing zijn vest weer aan de kapstok en hij legde zijn muts weer op het plankje. Hij liep vervolgens de woonkamer binnen en hij ging op een van de lange banken liggen en hij sloot voor kort zijn ogen. Hij had twee lange banken en een gewone. Hij keek dan ook voor kort naar Melody en hij pakte daarna de afstandsbediening van de tv en hij zette de tv aan. Hij liet de tv gewoon op een zender staan of het nou leuk was of niet, dan was het teminste niet zo stil in huis.

Melody volgde hem en liep naar binnen. Ze liep naar boven en verfristte haar wat. Ze trok haar pyjama aan en maakte de wonde schoon. Ze keek even in de spiegel en zuchtte kort. Ze liep dan naar haar kamer en keek naar een foto van haar en Zelman van vroeger. Ze glimlachtte zacht en liep weer naar beneden waar ze op de bank ging liggen en naar de tv staarde.

Zelman merkte dat ze naar boven ging en hij zuchtte eens diep. Nu Melody ouder was, was ze meteen ook anders. Zelman zuchtte even diep, misschien was het toch leuker geweest als ze klein was gebleven. Al dat geknuffel enzo had hij achteraf toch wel leuk gevonden. Ze was iemand die hem echt leuk vond. Toch raakte Zelman er wat verward door, hij had zijn blik dan ook op de tv gericht maar hij was eigenlijk diep in gedachten dus hij zag of hoorde er niks van. Ineens hoorde hij iets op de andere bank en hij schrok op uit zijn gedachten. Hij zag dat het Melody was en hij stond op. Hij zag dan ook dat ze gedouched had en hij grinnikte even. ''Wil je wat drinken?'' vroeg hij toen aan haar terwijl hij al richting de deur van de keuken liep.

Melody keek op en knikte. "Neem maar wat" zei ze en glimlachtte zwakjes. Ze trok haar knieeën op en keek naar de tv. Ze dacht de hele tijd aan vroeger. Ze waren toen best close. Ze zuchtte even en keek stil voor haar. Ze dacht aan alles en de beelden kwamen ook in haar gedachte. Ze vond het vroeger ook vele leuker met hem. Knuffelen en altijd zijn geplaag en hij maakte haar altijd wel aan het lachen. Melody zuchtte en mistte dat gewoon allemaal.

Zelman hoorde haar antwoord en hij liep de keuken binnen. Hij pakte twee blikjes fris en hij liep weer terug de woonkamer in. Hij kwam naast Melody op de bank zitten en hij zette het blikje voor haar neer. ''Alsjeblieft'' zei hij rustig. Daarna opende hij die van hem zelf en hij nam er een slokje van. Hij richtte zijn blik daarna weer op tv en hij keek er rustig naar.

Melody keek op en glimlachtte. "Bedankt" zei ze zachtjes en nam eht hare. Ze deed het open en dronk er wat van. Ze zette het weer neer en ging weer met haar knieeën opgetrokken zitten. Haar blik richtte ze weer op de tv en daar bleef ze erg stil heen staren. Ze zuchtte even en staarde er nog wat naar.

Zelman keek vanuit zijn ooghoeken naar Melody en er was duidelijk iets mis met haar. Teminste dat vermoedde hij door de manier hoe ze erbij zat. ''Je vond het zeker niet leuk hoe ik op je reageerde toen je zo vel tegen me uitviel?'' vroeg Zelman aan haar en hij richtte zijn blik dan ook weer op de tv terwijl hij nog een slok nam van zijn blikje.

Melody keek op en zweeg even. "Ach ik ben het alweer vergeten, ik dacht aan vroeger" zei ze zacht en keek hem aan. Hij dacht er vast niet echt aan. Het was vroeger en dat was niet nu. Dat wist ze zelf wel maar toch. Ze zuchtte even en keek kort naar de tv en dan weer naar hem.

''Oke dan, toevallig ik dacht daar toen net ook nog even aan..'' zei Zelman rustig en hij keek even naar haar vanuit zijn ooghoeken, ze zal wel precies hetzelfde hebben gedacht als dat hij had gedaan. Zelman zette dan zijn blikje op tafel en hij ging wat gemakkelijker zitten op de bank. Hij sloot daarna voor kort zijn ogen.

Melody keek hem aan en zweeg. "Oke dan" zei ze zachtjes en bleef stil zitten. Ze zuchtte nog eens en de beelden van vroeger kwamen opnieuw in haar gedachten. Ze schudde ze meteen weg. Niet aan denken spookte er ook door haar hoofd. Melody kneep kort haar ogen dichjt en kreeg hoofdpijn van al die stomme gedachten..

Zelman merkte aan Melody dat ze er schijnbaar nog steeds last van had. Hij opende zijn ogen dan ook weer en hij keek naar haar. Hij sloeg een arm om haar schouders heen en hij zuchtte diep. ''Het zit je wel heel erg dwars..'' zei hij droog en hij keek dan ook weer voor kort naar de tv.

Melody schrok even en keek op. Ze hoorde zijn woorden en knikte. "Ik vond het vroeger zo leuk en dan kon ik zoveel doen enz maar nu durf ik dat gewoon niet meer, het lijkt allemaal verdwenen" zei ze zacht en zuchtte. Ze keek even naar de tv en dan weer stil naar hem. Ze beet kort op haar lip en keek kort naar de grond.

Zelman keek even droog naar haar. ''Het was logisch dat je vroeger een wild springende knuffelbeer was.. Je was jong, nu ben je ouder en ga je meer over je leven nadenken..'' zei Zelman droog en hij pakte met zijn vrije hand het blikje weer van tafel en hij nam er een slok van.

Melody luisterde naar zijn woorden en keek even weg. Ze zuchtte en keek hem weer aan. "Ik mis het wel" zei ze stil en keek naar de grond. Ze dacht even na. Zou hij het missen? Of vond hji dat toen maar stom? Zoveel vragen zaten in haar hoofd en op geen van die wist ze antwoorden. Maar die wilde ze net wel weten.

Zelman keek weer naar haar terwijl hij nog een slok van zijn blikje nam. ''Dat zal best, als je jong bent kun je doen wat je wil zonder er bij na te denken..'' zei hij droog. Hij had zijn arm dan ook nog steeds om haar schouders liggen. Hij deed dat dan ook om haar wat te troosten, hij had namelijk geen zin om een triest figuur in zijn huis te hebben.

Melody keek hem aan en zweeg verder. Ze keek even naar zijn arm en beet op haar lip. Ze had een warm gevoel vanbinnen. Ze slikte en keek snel naar de grond. Ze wilde niet weer beginnen blozen, neit nu...

Zelman zuchtte eens diep toen ze verder stil bleef. Hij bleef dan ook nog even naar haar kijken maar hij richtte zijn blik vervolgens maar weer op de tv. Er was een film op, blijkbaar een romantische want op dit moment waren er kussende mensen in beeld. Zelman keek dan ook even heel droog. ''Dat meen je toch niet serieus..'' mompelde hij onhoorbaar en hij zette het blikje dat nu leeg was terug op tafel.

Melody keek hem aan en dan naar de tv. Ze slikte even en keek ernaar. Ze beet op haar lip en haatte zoiets. Haar warme gevoel werd nu nog erger. Ze voelde haar raar en ze bleef stil zitten terwijl ze snel naar wat anders keek..

Zelman merkte vanuit zijn ooghoeken de reactie's op van Melody. Hij grinnikte dan ook even. ''Als je iets anders wilt zien dan moet je het zeggen hoor, ik zou er geen moeite mee hebben..'' zei hij droogjes terwijl hij weer voor kort naar het kussende stel keek dat op tv was te zien. Echt, dat mensen hier naar konden kijken..

Melody knikte kort en keek ernaar. Gedachten spookten hard door haar hoofd. Ze snoof en kneep kort haar ogen dicht. Kus hem spookte er door haar hoofd. Melody zweeg en zat dichter bij Zelman. Ze haalde diep adem en keek hem aan. Ze durfde het neit maar als hij haar aan zou kijken misschien wel..

Zelman merkte dat Melody dichter bij hem kwam zitten en hij zuchtte dan ook eens diep. Hij stond dan op en hij pakte het blikje van tafel. Hij liep de keuken in en hij gooide het blikje in de prullenbak. Vervolgens liep hij de woonkamer weer in en hij ging weer op de bank zitten waar hij eerder op had gezeten. Hij ging vervolgens weer op zijn zij liggen en hij pakte de afstandsbediening van tafel. Hij zette iets anders op en hij kwam uit op een horrorfilm. ''Toch geen moeite met horror of wel?'' vroeg Zelman aan haar terwijl hij voor kort naar haar keek maar zijn blik al snel weer op de tv had gericht en zijn ogen voor kort sloot.

Melody keek op en zweeg. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. "Nee hoor" zei ze zacht en bleef zitten. Ze keek naar de grond en de gedachte bleef in haar hoofd. Maar nu zou ze het toch niet kunnen doen? Ze zuchtte en kreeg even een rilling. Ze trok opnieuw haar knieeën op en staarde voor haar uit.

Zelman hoorde haar antwoord en hij glimlachtte even. Hij richtte zijn blik weer op de tv en keek rustig naar de film. Het zag er naar uit dat het over een stel jongeren ging die in een zogenaamd griezelig huis zaten. Er werd dan ook een jongen vermoord en zoals verwacht begonnen de meisjes te gillen. Zelman zuchtte eens diep en hij keek voor kort naar Melody die er weer bij zat alsof er iets was.