Together with Damien

Nuala keek naar hem, en ze kreeg steeds meer hoofdpijn. Ze zucht even diep, maar wel onhoorbaar voor hem. Daarna voelde ze opeens zijn hand op haar voorhoofd, en ze wist even niet wat zeggen. "Het spijt me ik wilde je niet bezorgd maken, maar ik heb zo'n hoofdpijn." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze keek dan even weg.

(Ohja ik ga een topic maken voor jou en Haruken, aangezien jullie twee het mij moeilijk maken )

(Kom naar het grasveld)

"Wat is daar de oorzaak van"vroeg hij aan haar en streek zachtjes over haar hoofd. Hij zette zich naast haar neer en keek even naar de grond. Nuala was een pracht vrouw,hij zou door het vuur gaan voor haar en zij voor hem. Een nog sterker gevoel wakkerde in zijn maag op. 'Komop dit kan niet meer'dacht hij.

Nuala keek naar hem, en ze wist zelf niet echt wat het kon zijn. Even dacht ze na, en ze wist dan wel wat het kon zijn. Serane kwam naar hier, en dat was misschien wel een goed idee. "Het gaat om mijn tweelingzus Serane, alleen zij is een mens." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze keek hem even aan. "Ik had haar nog verborgen, en ik weet dat zij nog leeft omdat we elkaar kunnen aanvoelen." Zei ze dan nog wat zachter, en ze sloot heel even de ogen.

"Een zus,zij kan je helpen met je verleden toch"zei hij tegen haar en keek haar even aan. Dan legde hij zijn arm vriendschappelijk om haar heen en streek zacht over haar schouder. "Als je zus hier is wil ik haar ontmoeten ze kan ons misschien helpen"zei hij tegen haar. Hij kon deels wel ergens weten wat er gebeurt was,hij dacht even diep na maar keek haar toch weer aan.

Nuala keek naar hem, en ze schud dan haar hoofd even. "Nee zij kan ons niet helpen, aangezien ze op haar 4 jaar door mij naar een gezin werd gebracht die geen kinderen konden krijgen. Dat gezin wilde graag een meisje, en dus heb ik in alle veiligheid haar weggebracht. Dit is een stuk dat ik me wel nog herinner, maargoed ik ben blij dat ze naar hier komt." Zei Nuala dan zacht tegen hem, en ze omhelsde hem dan ook.

Hij luisterde naar haar en keek haar even aan. Toen hij werd omhels voelde hij zich opgelaten. Hij nam haar stevig vast en drukte haar tegen zich aan. "Ik hou van je"zei hij zacht tegen haar. Hij streek zachtjes over haar rug.

(ik ga vuurwerk kijken)

Nuala keek naar hem, en ze voelde dat hij haar steviger vastnam. Ze bleef zo zitten bij hem, en door zijn woorden moest ze opeens blozen. Even wist ze niet meer wat zeggen, en ze keek hem dan in de ogen aan. Ze gaf hem een korte kus, waarna ze dan haar hoofd op zijn schouder plaatste.

De kus deed hem blozen maar het hoorde zo volgens hem. Hij streek zacht over haar rug toen ze haar hoofd tegen zijn schouder plaatste. Hij gaf haar een kus op haar hoofd. "Weet dat ik er nu elk moment van de dag voor je ben,en dat ik voor altijd van je zal houden"zei hij tegen haar en sloot zijn ogen even. Dit voelde voor hem super goed,maar zij zelf had ook nog met Haruken te doen,dus hij zou het allemaal op haar tempo doen.

Nuala keek naar hem, en ze glimlachte even kort. "Dat weet ik, en ik zal er ook altijd voor jou zijn." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze sloot dan haar ogen even kort. "Zou ik je wat mogen vragen? Kan je soms mijn kleren gaan halen, want ik ben niet van plan om de hele tijd in lingerie rond te lopen." Zei ze dan even grinnikend tegen hem, en ze gaf hem weer een kus.

"Zo zie je er wel veel beter uit,maar ik haal ze wel"zei hij tegen haar. Hij sloot zijn ogen even gedurende de kus en stond dan op en verdween als eenhaas in het duister naar het meer. Daar nam hij haar kleren weer en keek even rond of er niemand was. Dan liep hij met snelheid weer terug naar haar,maar eigenlijk liep hij trager als eerst.

Nuala grinnikte om zijn woorden, en ze hield zijn lippen even vast. Daarna keek ze toe hoe hij verdween, en ze zou op hem wachten. Kalm keek ze wat voor zich uit, en ze had haar keuze kunnen maken. Even keek ze wel of hij er al was, maar dan sloot ze haar ogen voor een tijdje. Dankzij haar scherp gehoor kon ze horen of er niet iemand anders in haar buurt was, maar dat leek het geval dus niet te zijn. Ook had ze eigenlijk weer honger, en ze had haar felrode ogen dan ook weer. Deze liet ze vlug verdwijnen als ze iemand in hoorde afkomen, en ze stond dan op om te kijken wie het was.

Damien had onder weg een dier gezien en was er achteraan gegaan,hij had het neergehaald en het bloed gedronken. Hij veegde het bloed weg en liep dan weer naar haar toe. Hij schoot achter haar en gaf haar een kus in haar nek en gaf haar dan haar kleren. "Je hebt honger hé,wel ik zou zeggen ga jagen op dieren of op de mens maar dan moet je uit het bos"zei hij tegen haar.

Nuala schrok opeens toen ze een kus kreeg in de nek, en ze keek hem dan ook aan. "Gekkie je deed me schrikken." Zei ze dan grinnikend tegen hem, en ze hoorde dan zijn woorden. "Ik heb nog nooit dierenbloed gedronken, en ik weet niet of ik het wel zou lusten." Zei ze zacht tegen hem, en ze liet haar kleren op de grond vallen. Ze omhelsde hem dan ook, en ze drukte weer een kus op zijn lippen. "Ik hou van je." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze sloot even haar ogen.

"Het is niet veel anders dan mensebloed hoor"zei hij tegen haar. Hij grijnsde even en de kus deed hem weer even bijna blozen. "Ik hou ook van jou Nuala"zei hij tegen haar en gaf haar dan nog een kus op haar lippen. Hij streek zachtjes over haar wang en dan over haar nek. "Dus gaan wij hier blijven,of ga jij jagen op mensen"zei hij tegen haar. Hij keek haar even afwachtend aan en porde haar dan zacht in haar zij.

(Ik ga)

Nuala keek naar hem, en ze luisterde rustig naar zijn woorden. "Je mag blozen hoor." Zei ze plagerig tegen hem, en ze voelde zijn lippen weer op die van haar. Ze sloot haar ogen voor een tijdje, en ze hoorde dan zijn woorden over het jagen. "Alleen als jij mee gaat, maar niet schrikken als ik eerst mijn trucjes gebruik. Ik heb namelijk de voorkeur om mannen te bijten, nouja soms bijt ik ook wel vrouwen. Maar het liefste heb ik mannen." Zei ze dan grinnikend tegen hem, en ze voelde de por in haar zij. Kalm deed ze dan haar kleren aan, en ze nam zijn hand dan vast.

Toen ze vroeg of hij meeging verstrakte hij,hij wist niet of hij wel aan kon. Het bleef een lange tijd stil,een hele lange tijd. "Ik weet niet of ik dat aan kan"zei hij tegen haar en keek even beschaamd weg. Het was lang geleden sinds hij echt mensen bloed had geroken en als je dan mee word gevraagt op jacht dan is dat een moeilijke stap voor diegene.

Nuala keek naar hem, en ze omhelsde hem dan ook gewoon. "Je bent heus niet verplicht om een mens te doden, en daarbij zullen we een mens met een hond opjagen." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze zorgde ervoor dat hij haar aankeek. Ze gaf hem een kus op de lippen, waarna ze dan al naar voren liep. Kalm keek ze om naar hem, maar daarna keek ze in de richting waar de stad zich plaatsvond.

"Okeey ik ga mee"zei hij tegen haar. De hond had hem eigenlijk overgehaald hoord. Hij liep naar haar toe en keek even naar de stad,de lichtjes deden hem niets,vanavond zou een nacht van moorden worden. Hij keek haar aan en stapte dan door naar de stad. Hij verdween al snel in de bossen en zette het op een lopen naar de stad.

Nuala keek naar hem, en ze grinnikte even kort. Daarna liep ze zelf ook richting de stad, en ze zou dan ook haar verleidtrucjes gebruiken om die persoon te kunnen bijten. Haar ogen werden even felrood, maar daarna werden die weer normaal. Ze zou laten zien dat ze een erg goede jager was, en daarbij had ze ook nog eens haar shirt wat open gelaten. Deze was namelijk met knoopjes, en dan was dat natuurlijk gemakkelijker.

Damien merkte dat de stad met de seconde dichter bij kwam. Hij grijnsde even en keek achterom,waardoor hij bijna tegen een boom knalde maar die nog wist te ontwijken. Hij snoof even en de geur van mens en dier kwam dichter en dichter. Ze waren bijna bij hun prooi. Hij grijnsde even en keek kort naar Nuala die nog wat achter bleef.

Nuala liep hem gewoon achterna, en ze keek even naar hem als hij bijna tegen een boom knalde. Ze moest er even om lachen, maar dan rook ook zij een prooi. De mens die bij de hond was, was ongeveer 24 jaar oud en een man. Die zou ze met gemak kunnen verleiden, en ze grijnsde heel even breed. Daarna ging ze langzamer als ze in hun buurt kwam, en rustig kwam ze dan tevoorschijn bij die man. "Help u moet me helpen ik word achtervolgt." Zei Nuala met een 'angstige' stem, en ze keek de man aan die meteen in mijn blousje keek.

Damien hield halt en keek haar even aan. Hij grijnsde even en keek naar de hond. Dan knielde hij door zijn benen en hij lokte de hond naar hem,zijn blik was gevestigd op Nuala en de man,ergens kon hij het niet hebben wat de man deed,maar ze wist waar ze mee bezig was. De hond was aan het trekken aan de les en na een tijd had hij die ook los gekregen en hij liep meteen naar Damien toe. Damien streek langs de hond zijn hoofd en glimlachte eventjes.

Nuala keek naar de man, en deze kwam dichter bij haar toe. "Als u me red ben ik helemaal de jouwe." Zei ze dan zacht tegen de man, maar om eerlijk te zijn was er niemand. Ze lachte in zichzelf, en ze voelde dan de man zijn armen om haar heen. Ze zucht even diep, en ze legde haar hoofd dan op zijn schouder. Ze grijnsde heel even kort, en dan opeens plaatste ze haar tanden in de nek. Ze begon de man helemaal leeg te drinken, en dan keek ze even naar de hond. Eigenlijk vond ze die hond nog mooi, maar dat liet ze niet merken.

Damien zag de angst in de ogen van de hond en streek zachtjes over zijn flank. "Ga maar,ik doe je niets"zei hij uiteindelijk. De hond leek wel te lachen maar hij legde zich neer bij Damien. Hij keek dan naar Nuala en rook het bloed van de man,zijn ogen werden even groot. Maar al gauw weer normaal. De hond had geen baasje meer,dus hij zou gaan rondzwerven. Damien stond dan op en ook de hond stond op. Dan liep hij naar Nuala en de hond volgde hem nog steeds. "Tja ik kreeg het niet over mijn hart om hem te vermoorden"zei hij tegen haar en haalde zijn schouders op.

Nuala keek naar hen, en ze keek dan naar de man. Ze merkte dat de hond hem volgde, en ze hurkte zich dan neer bij de hond. Ze aaide hem dan ook, en ze omhelsde de hond even. "Het spijt me van je baasje, maar je mag gerust met mij mee." Zei ze dan zacht tegen de hond, en opeens kreeg ze enkele likjes. Het deed haar lachen, en ze keek dan naar hem. "Het geeft niet Damien, ik zou zo'n mooi dier ook niet kunnen bijten. Ik hou hem als huisdier." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze gaf hem en de hond dan een kus.