Damien's huis

Met een grijnsje keek ze naar hem, en ze voelde dan zijn hoofd tegen de hare aan. Ook beantwoorde ze zijn kus weer, en haar ogen hield ze gewoon op hem gericht. Ze grinnikte zacht over zijn woorden, waarna ze dan dichter tegen hem ging staan. Ze was blij om hem bij haar te hebben, en dat deed haar dan ook goed. Ze voelde zich echt gelukkig nu, maar dat liet ze dan ook door niemand stuk maken.

Damien keek haar aan en glimlachte,dan legde hij zijn armen om haar heen en trok haar dichter tegen zich aan. "Je weet dat ik van je hou"zei hij zachtjes in haar oor en gaf haar dan een kus op haar wang en streek met een hand over haar haar. Hij keek haar dan weer aan en glimlachte even zachtjes.

(ben weg)

Rustig bleef ze staan bij hem, en ze voelde hoe ze dichter naar hem toe werd getrokken. Ze liet hem doen, en ze hoorde dan zijn woorden wat haar deed glimlachen. Ze legde haar hoofd op zijn schouder, waarna ze zo bleef staan bij hem. Haar hart ging weer eens wat sneller, en ze voelde zich dan ook goed bij hem. "Ik hou ook van jou, en niemand zal ons scheiden." Zei ze dan zachtjes in zijn oor, en ze geeuwde dan ook heel even onopgemerkt.

Hij grijnsde even en rook haar bloed,een koude rilling liep over zijn rug. Hij slikte even,wou hij haar nu bijten? Hij bande die vraag weg en streek zachtjes over haar haar. Zijn ogen zagen enkele momenten volledig rood,aleen ze kon het niet merken. "En wat wil je gaan doen"vroeg hij zachtjes aan haar en sloot zijn ogen dan ook even. De beelden van vroeger keerden weer terug,hij beet even op zijn tanden en liet haar dan los en zette een glimlach op.

Nuala sloot de ogen gewoon, en ze wist even niet meer wat doen. Haar ogen deed ze na een tijdje weer open, en ze hoorde dan zijn woorden. "Ik heb geen idee." Zei ze zachtjes tegen hem, en ze likte hem weer eens in de hals. "Hmm je bent nog even lekker als daarnet." Zei ze dan al grinnikend, waarna ze haar kleren gewoon in de badkamer liet liggen. Ook de handdoek lag ondertussen al op de grond, en ze liep dan naar het bed toe.

Hij hoorde haar laatste woorden en grijnsde eventjes. Toen ze naar het bed ging wist hij niet echt wat hij moest doen. Hij keek naar de handdoek op de grond en beet even nadenkend op zijn onderlip. Hij dacht even na over alles en bleef dus gewoon staan. Toen schudde hij zijn hoofd en hij volgde haar naar het bed. Toen hij daar was zette hij zich daarop neer en nam haar hand vast en trok haar zo op zijn schoot.

Nuala ging op het bed zitten, en ze sloot heel even de ogen. Haar handen had ze op haar benen gelegd, en ze merkte dan dat hij naast haar kwam zitten. Opeens werd ze op zijn schoot gelegt, en ze keek hem verbaasd aan. Toch bleef ze bij hem, waarna ze dan haar ogen even sloot. Kalm wreef ze over zijn been, en ze keek dan wat naar de muur.

Damien streek zachtjes over haar hoofd en sloot zijn ogen even. Hij luisterde naar de geluiden,het ruisen van de wind buiten,het tikken van de takken tegen de raam,haar ademhaling en nog veel meer. "Nuala,was jij aleen op dat kerkhof,of was er nog een andere vampier bij"vroeg hij dan opeens,aangezien de droom die hij had gehad. Hij bekeek nu alles vanaf de droom maar kon zichzelf niets herrineren dat hij daar was.

Even keek ze nog naar voren, en ze hoorde dan zijn vraag. Even wist ze niet wat antwoorden, aangezien ze het zelf niet meer wist. "Dat weet ik niet meer, ik kan het me niet herinneren of er daar nog iemand was." Zei Nuala dan zacht tegen hem, en ze sloot even de ogen. Telkens zag ze een persoon in haar gedachten, maar ze kon niet zien vanwaar ze hem kende. Laatste keer dat ze een herinnering had was van een jongen met rood haar, maar dan vervaagde die herinnering gewoon weer naar zwart.

"Ik heb overlaatst een droom gehad,waar bij dat ik op een dak zat en stond te kijken op het gevecht,ik zag aleen het gevecht in die droom,maar niets meer de aanleiding ofzo wist ik niet"zei hij tegen haar en keek haar even aan. Dan wende hij zijn blik af en staarde een tijdje nadenkend naar de grond en liet een diepe zucht klinken. Was die droom waarheid,of was het bedrog? Hij wist daar het antwoord niet op.

Kort keek ze hem aan, maar dan weer naar de muur. Ze sloot haar ogen weer, en ze wist dat de nacht er bijna was. Ze hoopte dat deze zo snel mogelijk ging komen, maargoed dan richt ze zich weer op. Ze plaatste haar rug in zijn richting, en ze keek ze de hele tijd naar de grond. Wat was het toch moeilijk voor haar om alles te herinneren, en ze balde even haar vuist voor een tijdje.

Damien keek haar aan en beet even op zijn lip. Toen ze haar rug in zijn richting plaatste stond hij op en liep naar de raam. Hij haalde diep adem en sloot zijn ogen even. Toen hij haar adem weer hoorde draaide hij zich om. Hij liep naar haar en sloeg zijn armen om haar heen. Ze zat nog steeds met haar rug naar hem,maar het maakte niet uit. "Je weet dat ik aleen wil helpen"zei hij zacht.

Toch bleef ze nog steeds zo zitten, en ze zucht dan ook even diep. Alleen had Nuala niet door dat haar eigen nek bloot was, nouja dat interesseerde haar zelfs niet. Kalm keek ze naar de grond, en ze voelde dan opeens zijn armen om haar heen. "Dat weet ik lieverd, en daar ben ik blij om." Zei ze zacht tegen hem, en ze leunde dan ook wat naar achteren zodat ze tegen hem aanlag.

Hij streek zachtjes met zijn handen langs haar buik en sloot zijn ogen even. Damien keek naar haar nek en beet op zijn tanden,dit kon hij zo gemakkelijk doen. Maar hij gaf niet op voorwat hij stond. Hij boog zijn hoofd naar haar nek toe en gaf haar een kus in haar nek. Dan keek hij weer voorzich uit en glimlache eventjes.

Nuala bleef zo zitten, en ze sloot haar ogen dan ook voor een tijdje. Ze voelde opeens het kusje in haar nek, en ze liet hem gewoon doen. Haar hart sloeg wat sneller, en ze bleef lekker tegen hem aan zitten. Dan deed ze haar ogen weer gewoon open, waarna ze haar hand op zijn wang plaatste.

Damien voelde haar zacht hand tegen zijn wang en sloot zijn ogen dan ook even. Dan legde hij zijn hand op het hare en streek zachtjes over de rug van haar hand. Dit was ze,de ware. Nooit zou hij haar verlaten of wat aan doen. Daarvoor hadden ze hem zich dus leren beheersen om mensen te bijten. Alles van vroeger in de groep werd hem nu duidelijker door haar. Hij glimlachte en keek haar even aan.

Kalm bleef ze zo bij hem zitten, en ze sloot weer even de ogen. Een glimlach was tevoorschijn gekomen, en ze streelde zijn wang nog steeds zachtjes. "Ik hou van je." Zei ze zacht tegen hem, en ze keek hem dan aan. Ze hoorde buiten dan ook wat geluid, maar dat probeerde ze gewoon te negeren. Het enige waar ze oog voor had was Damien, en de rest kon haar niets schelen. Alleen werd het geluid wel erger daarbuiten, en ze snoof dan ook even diep.

Damien streek zachtjes over haar schouders en ook hij hoorde wat buiten. Ook hij wou het negeren maar waneer het erger werd balde hij zijn vuisten en keek hij voor zich. Zijn ogen kleurde rood en hij wou opstaan,maar kon niet omdat Nuala nog steeds tegen hem lag. Hij omklemde haar heel zachtjes en sloot zijn ogen dan maar enkele minuten. Hij focuste zich weer op haar en drukte haar weer een kus in haar nek en snoof haar geur dan op,een rilling liep over zijn ruggengraat. Hij opende zijn mond en bewoog zich dichter naar haar nek toe met zijn tanden,maar kon zich nog net weerhouden.

Nuala bleef lekker op hem liggen, en ze sloot dan ook haar ogen weer. Ze voelde zich veilig bij hem, en ze dacht dan wat na. Natuurlijk merkte ze er niets van, en zlweer voelde ze een kus in haar nek. Kalm deed ze even haar ogen open, en ondertussen had ze haar hand weer naast zich gelegd. Toch bleef ze kalm zo liggen, en ze deed alweer de ogen dicht. Het voelde rustgevend aan om zo dicht mogelijk bij hem te zijn, maargoed ze wist natuurlijk niet dat hij de drang had om te bijten.

Damien keek haar aan en glimlachte eventjes. Hij streek zacht langs haar wang en legde zich dan uiteindelijk ook neer. Hij keek een lange tijd naar de plafond en probeerde de geur van haar bloed te verdringen uit zijn hoofd. Waarom werd zijn drang om haar te bijten groter,het hoorde niet,zo was hij niet opgevoed. Vragen had hij,maar antwoorde niet.

Even keek ze om naar hem, en ze merkte dat hij neer ging liggen. Ze wist niet wat er met hem was, en nu was ze ook nog eens haar leuning kwijt. Daarna keek ze weer voorzich, en ze bleef nog zo zitten bij hem. Haar ogen sloot ze weer, en ze was wat in gedachten verzonken. Kort wreef ze over haar nek, maar dan liet ze haar hand op haar been rusten.

Damien keek even naar haar en zag hoe ze over haar nek wreef. Hij beet op zijn tanden en balde zijn vuisten,ze wreef haar geur richting hem,zijn neusvleugels sperde zich wijd open,hij snoof haar geur op. Hij perste zijn lippen op elkaar en hefte zijn hand naar zijn neus en blokeerde haar geur zo,maar hij rook haar nog steeds.

Kalm stond Nuala dan op, waarna ze dan zich even uitrekte. Ze draaide zich om naar hem, en ze merkte dat hij wel heel vreemd deed. "Is er soms iets?" Vroeg ze dan rustig aan hem, en ze ging dan kalm over hem zitten zodat ze hem kon aankijken. Ze zat weer eens op hem, maar haar benen waren aan een kant van zijn zij. Haar hart klopte weer even sneller, maar dan terug langzamer.

De ogen van Damien volgde elke beweging van haar. "Nuala,sinds vandaag,heb ik de drang om je te bijten. Ik kan er niets aan doen."zei hij tegen haar. Hij gleede met zijn ogen over haar heen en sloot ze dan ook. Zijn ogen kleurde weer lichtjes rood. "Maar ik kan je niet bijten,ik mag je niet bijten,dat is tegen mijn standpunt"zei hij tegen haar en wou rechtkomen om op te staan maar kon niet.

Rustig keek ze naar hem, en ze luisterde dan ook naar zijn woorden. "Je mag me gerust bijten hoor, maar drink dan wel niet teveel bloed van me." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze gaf hem dan een kus op de lippen. Daarna ging ze met haar nek dichter bij hem zitten, waarna ze hem even een paar likjes in de nek gaf.